سالگی باران دختری که بلندترین نمره امتحان کانکور سال ۱۴۰۰ هجری شمسی را کسب کرده است می‌گوید که هیچ پاسخی در مورد آیندهٔ خود ندارد.
خانم باران در مصاحبه‌ای به اسوشیتدپرس گفت: "من در حال حاضر نمی ترسم، اما نگران آینده ام استم. آیا آن‌ها (طالبان) به من اجازه تحصیل می دهند یا نه؟"
این دختر ۱۸ ساله می‌خواهد در کشورش بماند و داکتر شود، اما برنامهٔ او مانند سایر افغان‌ها، با آمدن طالبان در اوایل ماه جاری با تردید مواجه شده است.
رهبران طالبان بدون ارایه جزییات می گویند که زنان و دختران قادر خواهند بود در چوکات قوانین اسلامی به مکتب بروند و کار کنند.
عبدالباقی حقانی، یکی از مقامات طالبان ناظر بر تحصیلات عالی گفت که زنان قادر خواهند بود تحصیلات خود را در "اماکن مناسب" ادامه دهند. اما محمد خالد، یکی دیگر از مقامات طالبان در کنفرانسی علمای دینی در اوایل هفته جاری از طرح تحصیل دختران و پسران در یک صنف ابراز انزجار کرد.
سلکی باران در یک خانواده‌ای متوسط در روستای در شرق افغانستان بزرگ شده است؛ جایی که با وجود دو دهه کمک بین المللی هنوز هم مراقبت‌های صحی وجود ندارد.
او گفت که در سن هفت سالگی، پدرش را که مبتلا به مرض شکر بود، به دلیل استفادهٔ بیش از حد انسولین توسط یک داکتر از دست داد. این باعث شد او بخواهد از آن نوع داکترانی باشد که اشتباه نمی کنند.
خانوادهٔ او در سال ۲۰۱۵ به کابل نقل مکان کرد. فامیل‌اش او رایک دختر آرام توصیف می‌کنند که ساعت‌های طولانی را صرف مطالعه ریاضی می‌کند.
خانم باران در امتحان کانکور که قبل از تصرف طالبان برگزارشده بود در میان ۱۷۴ هزار دختر و پسر بلندترین نمره رابه دست آورده و به صفت اول نمرۀ کانکور به پوهنتون طب کابل راه یافته است.
باران و خانواده اش هیچ برنامهٔ فوری برای مهاجرت ندارند، اما آن‌ها نگران اند که چه اتفاق خواهد افتاد.
او می گوید: "من در دولت گذشته اهداف داشتم، همه چیز را برای چندین سال برنامه ریزی کرده بودم. اما در این دولت، من نمی توانم چیزی بگویم. حتی فردا نیز نامعلوم است."
