شمار زیاد از زنان افغان به دلیل سه دهه جنگ و خشونت همسران خود را از دست داده اند. اکثر این بیوه ها با فقر شدید اقتصادی روبرو اند و در جاده های مزدحم کابل گدایی می کنند. نظر به آمار سازمان ملل نیمی از کودکان کابل یکی از والدین خود را از دست داده اند. آمار دقیق بیوه ها معلوم نیست اما تخمین زده می شود که شمار آنان میان چند صد هزار تا دو ملیون است. عکس های این مجموعه کار "پاولا برانستاین" خبرنگار و عکاس آزاد است که با همکاری "مرکز پولیتزر برای گزارش دهی از بحران" گرفته شده است. برای دیدن عکس های Paula Bronstein می توانید به ویب سایت رسمی و یا صفحه انستگرام وی مراجعه کنید.
بیوه های جنگ افغانستان

۱
فرزانه برای گدایی در مقابل یک خبازی در کابل نشسته تا افرادیکه نان می خرند برای او هم نان بدهند. شوهر فرزانه بعد از آن که به حیث سرباز به نیروهای اردوی ملی پیوست در یک جنگ خونین با طالبان در ولایت هلمند کشته شد.

۲
نسیمه ای ۲۷ ساله با دوفرزند خود در حال دعا بر سر قبر شوهر اش در کابل. مسعود، شوهر نسیمه سرباز اردوی ملی افغانستان بود و در یک انقجار بم کنار جاده در ولایت لوگر کشته شد. نسیمه در سن ۱۶ سالگی ازدواج کرده و چهار فرزند دارد. او بیکار است و زندگی را با کمک مالی اقارب خود به پیش می برد.

۳
سحر ۲۷ ساله با دوفرزند معلول اش عبدالمصور راست و احمد مدثر چپ در خانه ای شان در کابل. شوهر وی در سال ۲۰۱۲ در حمله ای انتحاری نزدیک به زیارت ابوالفضل در شهر کابل کشته شد و در آن زمان سحر هشت ماه حمل داشت و به دلیل اندوه و صدمه ای مرگ شوهر، نوزاد وی معلول به دنیا آمد. او سواد ندارد و بیکار است و بعد از مرگ شوهرش مجبور ساخته شد تا با برادرشوهر خود ازدواج کند.

۴
مهتاب ۷۰ ساله در حال گدایی در یک جاده ای مزدحم شهر کابل. او مجبور شده خود را طور جلوه دهد که معلول است تا رهگزاران به حال اش رحم کنند و مقدار پولی برایش بدهند. او می گوید برای بقای حیات اش مجبور است خود را این گونه جلوه دهد چرا که در شهر شمار گدا ها و افراد محتاج زیاد است. شوهرش در زمان طالبان کشته شده و چهار فرزند دارد. مهتاب سواد ندارد و بیکار است.