لینک های دسترسی

Breaking News

متن سخنرانی رئیس جمهور چگونه آماده میشود؟


متن بیانیه های رئیس جمهور در افغانستان باید از مراحل مختلف بگذرد؛ بر اساس اظهارات متخصصین، سخنرانی رئیس جمهور باید حاوی حقایق، کلمه ها و واژه های عام فهم و تک معنا بوده و از ابعاد مختلف مورد ارزیابی دقیق قرار گیرد.

رئیس جمهور باید بار ها متن سخنرانی هایش را مرور کرده و پیش از سخنرانی حقایق باز تاب یافته در آن را با افراد مؤظف تصدیق کند.

خلیل رومان، مسؤول تهیه سخنرانی های نجیب الله، رئیس جمهور پیشین افغانستان میگوید که برای رئیس جمهور به گونۀ معمول دو نوع متن سخنرانی تهیه میشود. یک نوع آن، بیانیه های برنامه ای رئیس جمهور است که شامل مسایل سیاسی، اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و نظامی داخلی میباشد.

این نوع سخنرانی ها بیشتر دارای برنامه های مشخصی میباشد که رئیس جمهور در مورد آن به مخاطبین خویش معلومات ارایه میکند و برنامه های حکومت را به مردم بیان میدارد.

نوع دوم آن، بیانیه های موردی است که شامل موضوعات داخلی و خارجی میباشد. این نوع سخنرانی های در بر گیرندۀ موضوعات چون عید، نوروز و یا هم روز های استقلال و دیگر مسایل ویژه داخلی و خارجی است.

مسؤول متن سخنرانی

در دفتر رئیس جمهور یک کارشناس ارشد به عنوان یک بیانیه نویس باید موجود باشد که موقف معاون دفتر رئیس جمهور را نیز به عهده داشته باشد.

یک تیم سه تا پنج نفری دیگر در این دفتر باید به تهیه و جمع آوری گزارش ها و ارقام از وزارت خانه ها و ادارات مختلف سکتوری و غیر سکتوری به شکل ربع وار، شش ماه و سالانه بپردازد تا در زمان ضرورت از معلومات جمع آوری شده در متون سخنرانی رئیس جمهور استفاده شود.

این تیم چند عضوی شامل، متخصصین و کارشنان رشته های مختلف است که بر اساس مسلک و موردی در تیم گنجانده میشوند که رئیس جمهور در مورد آن سخنرانی خواهد کرد.

توافق اخلاقی

پیش از تهیه متن سخنرانی رئیس جمهور، بین تیم مؤظف و شخص رئیس جمهور یک توافق اخلاقی قرار میگیرد که بیانیه ها باید بازتابی از حقایق بوده و وضعیت واقعی در متن سخنرانی رئیس دولت باید انعکاس یابد. بر اساس این توافق، رئیس جمهور باید حقایق را پذیرفته و آنرا در سخنرانی خویش بازتاب دهد حتی اگر این حقایق شامل انتقادات، پیشنهاد ها، ناکامی ها، ضعف ها و نواقص در دستگاه حکومت هم باشد.

خلیل رومان، دستیار نجیب الله رئیس جمهور پیشین افغانستان، میگوید که تهیه متن سخنرانی رئیس جمهور کار دشوار، تخصصی، و مسلکی است. آقای رومان میگوید که در برخی مواد حتی متخصصین نیز توان نوشتن متن سخنرانی رئیس جمهور یک مملکت را ندارند.

آقای رومان میگوید که متن سخنرانی یک رئیس جمهور باید، از چهار مرحله بگذرد.

مراحل تهیۀ متن

مرحلۀ نخست: جمع آوری حقایق به گونۀ مرتب از ادارات مرتبط است که به دفتر رئیس جمهور گزارش داده شده و در زمان ضرورت نویسندۀ متن بیانیه ها از آن استفاده کنند.

مرحلۀ دوم: حقایق جمع آوری شده باید تصدیق و تائید شود. حقایق باید با کلمات واضح و واژه های دارای معانی واحد در دفتر رئیس جمهور ترتیب گردد.

مرحلۀ سوم: براساس حقایق جمع شده، رهنمود های عملی و آینده نگرانه ترتیب شده و در قسمتی از متن بیانیه و یا هم در اخیر بیانیه درج شود. رئیس جمهور باید برای رفع نواقص و ارزیابی های بعدی، یک سلسله توضیحات را ارایه کرده و بر برخی از مسایل تأکید کند.

مرحلۀ چهار: ساختار ادبی و ترتیب و تهیه عمومی متن سخنرانی است. در این مرحلۀ باید تلاش صورت گیرد تا از لحاظ ادبیات، ترکیب و ساختار جملات متن سخنرانی کوتاه، بی عیب و عام فهم باشد و از کلمات دارای معانی متعدد و یا ثقیل نباید استفاده شود. کلماتی که در متن سخنرانی به کار میرود باید برای شنودۀ عادی قابل درک باشد.

تهیه چارچوب متن

نویسندگان بیانیه باید در ابتدا با رئیس جمهوردر مورد موضوعاتی بحث کنند که بعداً شامل متن بیانیه میشود. نویسندگان نکاتی عمده و یک سلسله اقوال رئیس جمهور را یاد داشت میکنند تا در متن بیانیه بگنجانند و مرکزیت و محوریت سخنرانی نقطه عطف سخنرانی باشد.

پس از آن که متن سخنرانی از مراحل بگذرد و قالب و چارچوب متن آماده شود، باید جامعه شناس مؤظف در دفتر رئیس جمهور متن سخنرانی را از دید اجتماعی ببیند. جامعه شناس مؤظف است وزن کلمات و تاثیرات منفی و مثبت را در متن ارزیابی کرده و نظرش را با نویسنده گان متن بیانیه و رئیس جمهور در میان بگذارد.

سپس رئیس جمهور باید برای یک یا دوروز متن را مرور کند و اگر در مورد چگونگی متن سوالاتی داشته میباشد از نویسندگان متن پرسش های را مطرح کند.

رئیس جمهور سپس باید کلمات، واژه ها، عبارات و جمله های متن را بر اساس خواسته های خودش در تفاهم با بیانیه نویسان، تبدیل کند. در صورت ضرورت، رئیس جمهور باید از نویسندگان بخواهد تا در متن علامه گذاری کنند. البته شایان یاد آوریست که در داخل متن در برخی مواقع برای مکث ها، توقف ها و برخی از توضیحات شفاهی، باید علامه گذاری صورت گیرد.

اگر رئیس جمهور تازه با کارش آغاز کرده باشد، نیاز دارد تا متن سخنرانی های برنامه ای اش را یک یا دو بار در مقابل نویسندگان تمرین کند تا آنان با ارایه کلمات و ژست و حرکات رئیس جمهور متفق باشند.

آنچه که در هنگام ارایه سخرانی رئیس جمهور مهم است، این است که متن باید از جانب شخص اول ارایه شود نه از جانب شخص دوم یا سوم. به گونۀ مثال، رئیس جمهور باید بگوید که "من" یا "ما" یا هم "حکومت من" و از استفاده کلماتی و جملاتی که به شخص دوم یا سوم ربط میگیرد اجتناب ورزد. مثلاً، رئیس دولت نباید بگوید که حکومت چنین یا چنان خواهد کرد.

آقای رومان با انتقاد از این شیوۀ تهیه متون بیانیه های رئیس جمهور انتقاد کرده میگوید که سخنرانی از موقف شخص دوم یا سوم خلاف عرف سخنرانی رئیس یک دولت است.

به نقل از آقای رومان، رئیس جمهور زمانی که در مورد یک مشکل صحبت میکند باید بگوید که "ما" متعهد با مبارزه با مشکل استیم نه اینکه "حکومت" متعهد است.

دستیار نجیب الله، رئیس جمهور پیشین افغانستان میگوید که این "نقیصه" زمانی به وقوع میپوندد که برخی از افراد غیر مسلکی سخنرانی های رئیس جمهور را از حالت مسلکی بیرون کشیده به حالت تخصصی در میاورند.

او تأکید میکند که رئیس جمهور نباید در جریان سخنرانی مانند یک گزارشگر مشکلات را بیان داشته و حکومت را به مبارزه با آنها متعهد قرار دهد بلکه منحیث یک رهبر برای کسب اعتماد مردم و قایم کردن جایگاهش در اذهان و قلوب مردم، با اعتماد کامل و صحبت های قابل باور و راسخ سخنرانی کرده و از تعهد شخص خود و حکومتش به مردم اطمینان دهد.

XS
SM
MD
LG