در اعتراض علیه سوزانیدن نسخۀ قرآن توسط یک کشیش مسیحی در ایالات متحده، احتجاجاتی در مناطق مختلف افغانستان بروز کرد.
در نتیجۀ این احتجاجات – که عمدتاً شکل خشونت باری را اختیار نمود – در حدود ۱۰۰ تن مجروح و کشته شد. اما سؤال دشوار تری را که این حادثات مطرح ساخت، اکنون دریافت جواب به آن به مثابۀ معمای گردیده که همه در تلاش حل آن اند.
روزنامۀ نیویارک تایمز تیری جانز کشیش افراطی را که نسخۀ قرآن را به آتش کشید، فرد منزوی عنوان کرده که با این اقدام خود تلاش مینماید توجۀ رسانه ها و مردم را به خود جلب نماید.
اما باوجود محکومیت هلاکت غیر نظامیان و کارمندان امداد رسان توسط حامد کرزی رئیس جمهور افغانستان، عدۀ از آگاهان امور مانند فرید ذکریا تحلیلگر سرشناس شبکۀ سی ان ان و مجلۀ تایم در ایالات متحده رهبر افغانستان را متهم میکنند که با استفاده ازین فرصت میخواست اهداف سیاسی خود را به پیش ببرد.
آقای ذکریا در برنامۀ تلویزیونی خود گفت "پنجشنبه گذشته او در خطابۀ با صراحت سوزانیدن قرآن را محکوم نمود و خواستار دستگیری کشیش جانز گردید، باوجود آنکه در امریکا زندگی کرده میداند که مردم بخاطر آتش کشیدن هرگونه کتاب و یا بیرق توقیف شده نمیتوانند."
اما اکنون با در نظر داشت دامنۀ گستردۀ خشونت ها، کارشناسان میگویند طرح رئیس جمهور افغانستان نه تنها مثمر نشد، بلکه سؤالاتی را در مورد توانایی کاری قوای امنیتی افغانستان غرض تأمین امنیت کشور مطرح ساخته است.
مأمورین کابل همواره تلاش میکنند با گُریز از اهمیت این موضوع، سؤال قابلیت کاری قوای امنیتی افغان را برای تحویل گیری مسؤولیت ها پاسخ ندهند.
وحید عمر نطاق رئیس جمهور کرزی اخیراً در یک کنفرانس خبری در کابل رابطۀ را بین اداره ناتوانی قوای امنیتی افغان غرض ادارۀ درست احتجاجات و تأثیرات آن بر روند انتقال مسؤولیت ها قائل نشد.
سیاسی ساختن اقدام نفرت انگیز یک کشیش مسیحی و بر انگیختن احساسات مردم با بیاناتی که در اصل مبنای قانونی در ایالات متحده ندارد، اتهاماتی است بر رئیس جمهور افغانستان که با آغاز مبارزات انتخاباتی همتای امریکایی وی در واشتگتن برای دور دوم ریاست جمهوری در حالی موازی میباشد که کاسۀ صبر امریکایی ها از جنگ در افغانستان لب ریز شده است.
ستیفن بیدل تحلیلگر ارشد شورای روابط خارجی نیز با موافقه به خستگی مردم عام امریکا از دخالت نظامی پیشنهاد میکند که ناکارا ثابت شدن استراتیژی اکنون تنها گزینۀ را که برای واشنگتن و کابل باقی گذاشته تعین تقسیم اوقات مشخص برای خروج عساکر میباشد.
وی میگوید مقتضیات سیاست داخلی ایالات متحده تحمل نگهداشت تعهد قوی در افغانستان را تا سال ۲۰۱۴ ندارد و رهبری واشنگتن با خروج تدریجی تلاش میکند از سنگینی باراین مأموریت بکاهد. اما این کار شناس امریکایی اظهار عقیده میکند که فزونی ۳۰ هزار عسکر امریکایی در افغانستان به اساس دستور رئیس جمهور اوباما نتایج مشهودی ببار آورده است.
آقای بیدل بر تفاوت دید میان سیاستمداران واشنگتن و مردم عام امریکا اشاره کرده میگوید که دست آورد های شکنند افغانستان برای امریکایی ها در مناطقی قابل قبول نیست که – به استثنای حق رأی سرنوشنت ساز در انتخابات – در پالیسی سازی سهمی ندارند.
اما نگرانی آقای بیدل مانند سایرین از بن بست ها و زد و بند های میباشد که فضای سیاسی افغانستان را آلوده ساخته است.