گروهی از زنان معترض موسوم به جنبش زنان پنجرۀ امید، در واکنش به آزادی منیژه صدیقی فعال حقوق زنان پس از گذراندن نزدیک به هفت ماه در زندان طالبان گفت که آزادی وی سبب نشده که مبارزۀ فعالان برای حقوق زنان پایان یابد.
منیژه صدیقی از زنان معترض افغانستان است که در ماه اکتوبر ۲۰۲۳ توسط طالبان بازداشت و به جرم سوزاندن عکس رهبر طالبان به یک سال و شش ماه زندان محکوم شد.
فعالان حقوق زنان افغانستان می‌گویند که صدیقی روز گذشته بر اساس فرمان عفو رهبر طالبان به مناسبت عید سعید فطر، به همراه تعدادی دیگر از زندانیان زن از زندان پلچرخی آزاد شده است.
منیژه صدیقی به تاریخ ۱۶ حمل که در نشست خبری که توسط طالبان در زندان پلچرخی برگزار شده بود، خواستار رهایی عاجل از زندان طالبان شد تا روزهای عید را با اعضای خانواده‌اش تجلیل کند.
همچنان صدیقی گفت که در زندان شکنجه نشده و وضعیت صحی‌اش نیز خوب است، اما بر اساس گزارش سازمان عفو بین‌الملل، صدیقی به امکانات صحی و حقوقی در زندان دسترسی نداشت.
به دنبال این اظهارات منیژه صدیقی، جریان‌های اعتراضی زنان اعترافات وی را اجباری خوانده و خواهان نظارت از زندان‌های طالبان شدند.
جنبش زنان پنجرۀ امید در اعلامیه‌ای که روز یکشنبه هفتم اپریل (۱۸ حمل) نشر شد، گفت که این جنبش همراه با سایر جنبش‌های حامی حقوق زنان افغانستان برای آزادی منیژه صدیقی دادخواهی کرده و از آزادی وی خرسند است.
اما اعضای این جنبش تاکید کرده اند که آزادی صدیقی به معنای پایان مبارزه برای حقوق زنان افغانستان نیست، زیرا به گفتۀ آنان هم اکنون "نصف جمعیت افغانستان از حقوق اساسی و انسانی خود محروم اند".
این جنبش از سازمان‌های بین‌المللی حقوق بشر، ملل متحد و کشورهای منطقه خواسته است تا برای جلوگیری از جنایات، طالبان - که در این اعلامیه به عنوان "یک گروه مستبد و نامشروع" از آنها یاد شده است - تحت فشار قرار گیرند تا از ظلم و ستم علیه زنان دست بردارند و به تبعیض جنسیتی در افغانستان پایان دهند.
طالبان پس از به قدرت رسیدن در افغانستان در ماه اگست ۲۰۲۱، تعداد زیادی از فعالان حقوق زن، مدافعان حقوق بشر، اعضای جامعه مدنی و خبرنگاران را در مقاطع مختلف بازداشت و زندانی کرده اند.
ملل متحد نیز گفته است که بازداشت‌های خودسرانۀ فعالان زن و مدافعان حقوق بشر توسط طالبان در افغانستان ادامه یافته است.