دریای کلورادو، آب حیات برای غرب امریکا و شمال مکسیکو

دریای کلورادو ۲۳۳۴ کیلومتر طول دارد

با سرازیر شدن مقطعی آب دریای کلورداوی ایالات متحده، یک وادی سرسبز را در نزدیکی مرز بین مکسیکو و ایالات متحده که در حال مبدل شدن به کویر بود، دو باره زنده ساخته است.

به دلیل مصرف آب دریای کلورادو در هفت ایالت امریکا و مکسیکو، به ندرت آب تا انتهای این دریا می رسید، اما یک توافق تازه میان ایالات متحده و مکسیکو به هدف حفظ محیط زیست، برای نخستین بار سبب جریان دوباره آب این دریا تا انتهای مسیر آن شده است.

در بستر دریا بیرون از شهر سان لوییس ریو کلورادو در مکسیکو، دیگر دریایی وجود ندارد. زمانیکه دریای کولارادو به این قصبۀ مکسیکو می رسد، تقریباً همۀ آب آن در کشتزار ها و شهر های ایالات متحده به مصرف رسیده است.

اوسویل هینوهوسا، مسوول برنامۀ تالاب ها در یک گروه مدافع محیط زیست در مکسیکو می گوید که بند موریلوس در مکسیکو آخرین ضربه را به آب این دریا وارد می کند؛ جاییکه آخرین بخش آب دریا، کشتزار های مکسیکو را سیراب می سازد و دیگر آبی برای دلتا باقی نمی ماند.

دلتای کلورادو در شمال مکسیکو

دلتای دریای کولارادو زمانی تالابی را به مساحت ٨٠٠ هزار هکتار را تشکیل می داد، اما در غیابت آب، این منطقه به یک شوره زار بی آب و علف و ۹۰ درصد اراضی آن اکنون به زمین مرده مبدل شده است.

اما در ماه مارچ امسال، براساس به یک موافقتنامه بی نظیر بین ایالات متحده امریکا و مکسیکو، برای شش هفته آب دوباره تا انتهای دریای کلارادو جریان یافت. دروازه های بند موریلوس بازشد و بستردریا سیراب شد و یک کویر خشک، زندگی دوباره یافت.

فرانسسکو زامورا، رئیس برنامۀ اعادۀ دلتا در انستیتیوت سونوران می گوید که به گونۀ شگفت انگیز با جریان آب، سبزه و نونهالان در هرجا سرزد. او می گوید که فقط در فرصت کوتاه و چند ماه پس از جریان آب، درختان بید و پنبه که رشد سریع دارند، همه جای دلتا را فراگرفته است.

زامورا می گوید که این وضعیت بازتاب دهندۀ اهمیت جریان دوبارۀ آب است. او می افزاید که با اینکار مسکن جدید حیوانی و نباتی به سرعت پدیدار شد.

در کنار اینهمه، مردم محل کار دشوار اعادۀ دلتا را عهده دار شده و زمینۀ رشد نونهالان را فراهم کرده اند. تا کنون پلانی وجود ندارد که بار دیگر آب به این دلتا جریان یابد، اما گروه های طرفدار محیط زیست صندوق وجهی را بنیاد گذاشتند تا آب را خریده و آن را به دلتا جریان دهند.

درمیان صحرای سوزان برای اعادۀ ایکوسیستم، مقدار کم آب نیز تاثیر زیادی دارد. در چنین موارد با آبیاری قطره ای می توان دوباره نهالستانها را تاسیس کرد که با افزایش آب در آن، جنگلات ایجاد شده می تواند. قرار است تا سال ٢٠١٧ کم و بیش ٩٣٠ هکتار زمین دوباره احیا شود.

اوسویل هینوهوسا می گوید که برای گرفتن نتیجۀ نهایی نمی توان منتظر بود. او می گوید که اکنون پرندگان مهاجر به این ساحه برگشته اند، شمار زیاد حشرات دوباره پیدا شده اند و رشد نباتات سرعت کسب کرده است. این اینرو به گفتۀ هینوهوسا، ایکوسیستم دوباره احیا شده است.

گرچه جریان دوباره آب هنوز تضمین نشده است اما فقط برای یکبار جریان آب و آنهم برای مدت چند هفته، سالها مذاکره صورت گرفت، زیرا خشکسالی های پی درپی جریان دوبارۀ آب را بی نهایت مشکل ساخته بود.

فرانسیسکو زامورا با خوشبینی می گویدکه زحمت کشی ۱۷ ساله بلاخره نتیجه داد. اما او این را آغاز تازه دانسته می گوید که شخصاً حاضر است که ١٧سال دیگر در این زمینه زحمت بکشد.

مردم رفته رفته به این نتیجه رسیده اند که نه تنها آب دریا را بین خود شریک سازند، بلکه یک سهم آن را با طبیعت نیز شریک ساخته و سیستم های حیاتی محیطی را زنده نگهدارند.

گزارشگر: ستیف باراگونا

برگردان: عبدالواجد عادل