عبدالرحمن فروتن، یکی از آموزگاران باسابقه در ولایت فاریاب است که مدت هفت سال می شود معتاد به مواد مخدر شده و روزهای سختی را در زیر پل در شهر میمنه با سایر معتادان سپری می کند.
او به صدای امریکا گفت که سه دهه از عمرش را در نظام های مختلف در عرصه خدمت به کشور سپری کرده که از این میان ۱۷ سال در مکتب های ولایت فاریاب به عنوان معلم و ۱۳ سال دیگر را در بخش نظامی کار کرده است.
آقای فروتن افزود: "من ۱۷ سال به عنوان آموزگار در مکاتب مختلف فاریاب ایفای وظیفه کردم. آگاهانه به سمت مواد مخدر رفتم و مواد مخدر سر آغاز تمام بدبختی‌هایم بود."
عبدالرحمن همچنان شاعر و نویسنده است و شماری از اشعار و مقاله‌های وی در نشریه های چاپی ولایت فاریاب منتشر شده است.
او می گوید که مجموعه اشعارش زیر نام "چکیده‌ها و اندیشه ها" آماده چاپ است؛ اما مشکلات اقتصادی و اعتیاد سبب شده که این اثر او منتشر نشود.
او افزود: "اگر صادقانه اعتراف کنم، من اشتباه کردم. شکر از نعمت شعر و شاعری برخوردار بودم."
با وجود فشارهای اعتیاد و انزوای اجتماعی که عبدالرحمن با آن روبه روست، خیالات شاعرانه او هنوزهم زنده است و به تازگی غزلی را در پیوند به تحولات سیاسی اخیر در کشور سروده که در آن از کارکرد برخی از سیاستمداران انتقاد کرده است.
مقامات حکومت طالبان در این اواخر گفته‌اند که در حدود پنج میلیون معتاد در افغانستان وجود دارد که یک میلیون آنرا زنان و کودکان تشکیل می دهند.
