مقامات اردوی ملی افغانستان تگرانی های را بی اساس خوانده اند که گویا فرار عساکر از صفوف نیروهای امنیتی افغان، ستراتیژی ایالات متحده را در آن کشور به مخاطره میاندازد. آنها تاکید میکنند که ترک وظایف عساکر یک امر عادی میباشد.
نگرانی ها در قبال قابلیت و ظرفیت نیروهای افغان
در حال حاضر تعداد اردوی ملی افغانستان به ١٩٥ هزار رسیده است. اما هنوز همه ساله یک برسوم این تعداد وظایف شان را ترک میکنند و این امر یکی از مشکلات فرا راه ستراتیژی قوای امریکایی میباشد.
نیویارک تایمزازقول شماری ازکسانیکه وظیفه خویش را ترک گفته اند می نویسد که فساد درمیان افسران نظامی، کمبود اعاشه و اباته، مراقبت های صحی، تخویف خانواده های منسوبین اردو ازجانب طالبان، و از همه مهمتر تردید در توانایی اردو برای مقابله با طالبان زمانیکه قوای بین المللی خاک افغانستان را ترک می گویند، عواملی اند که درفرار منسوبین نقش کلیدی را ایفا میکند.
واکنش ها
در حال حاضرکه ائتلاف بین المللی درصدد واگذاری مسؤولیت های امنیتی به نیروهای افغان است و نقش قوای مسلح افغانستان روز تا روز بارز تر میشود، ازین سبب فرار از صفوف این نیروها، به توانایی عساکر صدمه می زند.
جنرال رحم الدین، کارشناس امورد دفاعی ضمن تایید این موضوع، برخی ازاین ادعا ها را تایید کرده گفت: "علتش فرار عساکر این است که اکثرافسرها یا عسکرهایی که در افغانستان وظیفه اجرا می کنند خصوصا در مناطق دور دست فرضا در اروزگان یا در ولسوالی ها یا سرحدات اکمالات لوژستیکی برای آنها کم می شود. به این خاطر خود بخود مورال آن قطعه پایان آمده و مجبور به ترک وظیفه می شوند. اردوی افغانستان یک اردوی اجیر است و این اردو اردوی سابقه نیست که از راه تعلیم و تربیه یا مکلفیت عسکری بوجود آمده باشد."
در همین حال، شهنوازتنی، وزیر دفاع سابق افغانستان نیزعلل فرار منسوبین اردو را برشمرده، دلایل آن را در عدم تجهیزکافی، تعلیم و تربیت ، وطن دوستی و سوق و اداره درست می داند: "ارتش افغانستان زمانیکه قوتهای مسلح کشورهای ائتلاف از افغانستان طور خاص بعد از سال ٢٠١۴ می برآیند به نظر من با وجود ازینکه از لحاظ کمیت و قابلیت پوره نیست، می تواند برای دفاع مستقلانه امادگی خود را بگیرند و عملیات محاربوی را طور مستقلانه انجام بدهد درست خدمت نماید ولی بهتر خواهد بود که کیفیت بطور خاص از لحاظ تجهیزات جنگی و لوژستیکی به ارتش افغانستان بیشتر توجه شود و همچنان به تعلیم و تربیه، تامینات همه جانبه مادی و لوژستیکی و تخنیکی و تعمیراتی بیشتر توجه شود."
از جانب دیگر، تورن جنرال عبدالنصر ضیایی، قوماندان هم اهنگی نیروهای مسلح افغانستان و ائتلاف بین المللی درمورد مشکلات فراراه قوای مسلح را به این مفهموم نمی پذیرد: "من اصلا به فرار باور ندارم که رویش صحبت بکنم. این دراردوی افغانستان محسوس نیست که بگویم بکلی فرار کرده باشند و به مخالفین پیوسته باشند. طبعا یک ارتش یک صد و چند هزاری که در گیر جنگ باشد بعضی مشکلات را در قبال می داشته باشد."
یک تعداد دیگر عوامل فرار برخی از منسوبین قوای مسلح را تصفیه صفوف فرادی می دانند که گمان برده می شود طرفدار طالبان بوده و درآینده خطری را به عساکر و مربیون خارجی متوجه خواهند ساخت. برخی از منسوبین که به دلیل همین ظن ترک وظیفه کرده اند، عدم اعتماد را نسبت به خود دلیل ترک وظایف شان می دانند.
منسوبین وزارت دفاع افغانستان می گویند که جوانان زیادی آرزوی شمولیت در صفوف قوای مسلح دارند که می توانند جای افراد فراری را پرنمایند.
نگرانی ها در قبال قابلیت و ظرفیت نیروهای افغان
در حال حاضر تعداد اردوی ملی افغانستان به ١٩٥ هزار رسیده است. اما هنوز همه ساله یک برسوم این تعداد وظایف شان را ترک میکنند و این امر یکی از مشکلات فرا راه ستراتیژی قوای امریکایی میباشد.
نیویارک تایمزازقول شماری ازکسانیکه وظیفه خویش را ترک گفته اند می نویسد که فساد درمیان افسران نظامی، کمبود اعاشه و اباته، مراقبت های صحی، تخویف خانواده های منسوبین اردو ازجانب طالبان، و از همه مهمتر تردید در توانایی اردو برای مقابله با طالبان زمانیکه قوای بین المللی خاک افغانستان را ترک می گویند، عواملی اند که درفرار منسوبین نقش کلیدی را ایفا میکند.
واکنش ها
در حال حاضرکه ائتلاف بین المللی درصدد واگذاری مسؤولیت های امنیتی به نیروهای افغان است و نقش قوای مسلح افغانستان روز تا روز بارز تر میشود، ازین سبب فرار از صفوف این نیروها، به توانایی عساکر صدمه می زند.
جنرال رحم الدین، کارشناس امورد دفاعی ضمن تایید این موضوع، برخی ازاین ادعا ها را تایید کرده گفت: "علتش فرار عساکر این است که اکثرافسرها یا عسکرهایی که در افغانستان وظیفه اجرا می کنند خصوصا در مناطق دور دست فرضا در اروزگان یا در ولسوالی ها یا سرحدات اکمالات لوژستیکی برای آنها کم می شود. به این خاطر خود بخود مورال آن قطعه پایان آمده و مجبور به ترک وظیفه می شوند. اردوی افغانستان یک اردوی اجیر است و این اردو اردوی سابقه نیست که از راه تعلیم و تربیه یا مکلفیت عسکری بوجود آمده باشد."
در همین حال، شهنوازتنی، وزیر دفاع سابق افغانستان نیزعلل فرار منسوبین اردو را برشمرده، دلایل آن را در عدم تجهیزکافی، تعلیم و تربیت ، وطن دوستی و سوق و اداره درست می داند: "ارتش افغانستان زمانیکه قوتهای مسلح کشورهای ائتلاف از افغانستان طور خاص بعد از سال ٢٠١۴ می برآیند به نظر من با وجود ازینکه از لحاظ کمیت و قابلیت پوره نیست، می تواند برای دفاع مستقلانه امادگی خود را بگیرند و عملیات محاربوی را طور مستقلانه انجام بدهد درست خدمت نماید ولی بهتر خواهد بود که کیفیت بطور خاص از لحاظ تجهیزات جنگی و لوژستیکی به ارتش افغانستان بیشتر توجه شود و همچنان به تعلیم و تربیه، تامینات همه جانبه مادی و لوژستیکی و تخنیکی و تعمیراتی بیشتر توجه شود."
از جانب دیگر، تورن جنرال عبدالنصر ضیایی، قوماندان هم اهنگی نیروهای مسلح افغانستان و ائتلاف بین المللی درمورد مشکلات فراراه قوای مسلح را به این مفهموم نمی پذیرد: "من اصلا به فرار باور ندارم که رویش صحبت بکنم. این دراردوی افغانستان محسوس نیست که بگویم بکلی فرار کرده باشند و به مخالفین پیوسته باشند. طبعا یک ارتش یک صد و چند هزاری که در گیر جنگ باشد بعضی مشکلات را در قبال می داشته باشد."
یک تعداد دیگر عوامل فرار برخی از منسوبین قوای مسلح را تصفیه صفوف فرادی می دانند که گمان برده می شود طرفدار طالبان بوده و درآینده خطری را به عساکر و مربیون خارجی متوجه خواهند ساخت. برخی از منسوبین که به دلیل همین ظن ترک وظیفه کرده اند، عدم اعتماد را نسبت به خود دلیل ترک وظایف شان می دانند.
منسوبین وزارت دفاع افغانستان می گویند که جوانان زیادی آرزوی شمولیت در صفوف قوای مسلح دارند که می توانند جای افراد فراری را پرنمایند.