صدها هزار کارگر از اقلیت‌های قومی در ایالت شین‌ژیانگ چین از طریق یک برنامه اجباری دولت این کشور مجبور به چیدن پنبه استند.
مرکز سیاست جهانی مستقر در واشنگتن با نشر این گزارش فشار بیشتری را بر شرکت‌های جهانی مانند نایک، گپ و ادیداس که متهم به استفاده از کار اجباری اویغوری‌ها در زنجیره تأمین منسوجات خود استند، وارد می‌کند.
فعالان حقوق بشر مدعی اند که شین ژیانگ شبکۀ گسترده‌ای از بازداشتگاههای غیرقانونی کار اجباری را دارد که کم از کم یک میلیون نفر را زندانی کرده است؛ مقام‌های چینی این کمپ‌ها را "مراکز آموزش حرفه‌ای" خوانده اند که به گفتۀ آنان هدف آن مقابله با افراط‌گرایی و گرایش‌های جدایی‌طلبانه است.
در این گزارش که به استناد اسناد دولتی آنلاین نشر شده، گفته شده است که تعداد مجموعی کارگران اویغوری که به اجبار وادار به چیدن پنبه در سه منطقه شین‌ژیانگ شده اند به مراتب بیشتر از ۵۱۷ هزار نفر است که در سال ۲۰۱۸ تخمین شده بود.
پژوهشگران نسبت به "عواقب شدید" احتمالی زنجیرههای تامین پنبه جهانی هشدار داده اند، زیرا شین ژیانگ بیش از ۲۰ درصد پنبه جهان و حدود یک پنجم نخ مورد استفاده در ایالات متحده را تولید می کند.
براساس یک نظر پرسی خبر گزاری بی بی سی از ۳۰ شرکت بزرگ بین المللی مبنی براینکه آیا قصد دارند پس از این گزارش به دنبال محصولات چینی بروند یا نه؟ فقط چهار شرکت گفته اند که پالیسی سختگیرانه‌ای دارند که طبق آن در محصولات آنان در هر قسمت چین که ساخته می‌شود نباید از پنبه خام شین‌ژیانگ استفاده شود.
حکومت چین در چهار سال گذشته کم و بیش یک میلیون مسلمان اویغور را در بازداشتگاههای کار اجباری در شین‌ژیانگ قید کرده و با بدرفتاری تمام و شکنجه آنان را مجبور به تغییر اندیشه، ترک مذهب و زبان شان می‌کند.
اما بیجینگ گفته است که همۀ کسانی‌که در این "مراکز حرفه‌ای" آموزش می‌دیدند، فارغ شده اند؛ حالانکه بر اساس گزارش‌ها، بسیاری از زندانیان پیشین به مشاغل تولیدی که ضرورت به مهارت کم دارد، منتقل شده اند؛ مشاغلی که اغلب مربوط به اردوگاه‌ها می‌باشد.
گزارش مرکز سیاست جهانی حاکی از آن است که انتقال زندانیان به مشاغل جدید، زیر نظارت شدید پولیس و به سبک نظامی صورت گرفته است.
در گزارش آمده است: "برخی از اقلیت‌ها ممکن در رابطه با این روند درجه‌ای رضایت از خود نشان دهند و ممکن از نظر اقتصادی سود ببرند. با این حال ... نمی توان تعریف کرد که اجبار در کجا پایان می‌یابد و رضایت محلی از کجا آغاز می شود."
بیجینگ در مورد این گزارش گفته است که کارگران "از همه اقلیت‌های قومی در شین ژیانگ بر اساس انتخاب داوطلبانه شغل خود، با شرکت‌ها قرارداد کار امضا می‌کنند."
در اوایل ماه جاری، ایالات متحده واردات پنبه شرکت تولیدی و ساختمانی شین‌ژیانگ را که یک نهاد بزرگ شبه نظامی بوده و حدود یک سوم محصول تولید شده در شین‌ژیانک را اداره می‌کند، ممنوع کرد.
لایحۀ پیشنهادی دیگری که تمام واردات را از شین‌ژیانگ ممنوع قرار می‌دهد باید توسط سنای امریکا تصویب شود.
شین‌ژیانگ که در آن بیش از ۱۳ میلیون مسلمان ایغور، قزاق و دیگر گروه های قومی زیست دارند، شاهد افزایش گستردۀ نفوس چینی‌ها بوده است.
در سال ۱۹۴۹ زمانی که اردوی حزب کمونیست چین کنترول منطقه را به دست گرفت، فقط ۲۰۰ هزار چینی در شین‌ژیانگ زیست داشتند و در سال‌های اخیر شمار چینی‌ها به نه میلیون می‌رسد.
