بر اساس یک پژوهش جدید،ردیابی حرکات چشم میتواند آنچه را فاش سازد که یک انسان برای پنهان نگهداشتن آن تلاش میکند.
پژوهش جدید که توسط یک تیم از پژوهشگران روانشناسی پوهنتون ستلرنگ بریتانیا انجام شده، یافته است که حتی اگر انسان بخواهد یک چهره آشنا را ناآشنا جلوه دهد، چشمها حقیقت را کتمان نکرده و آن را آشکار خواهند کرد.
از این پژوهش در جریان تحقیقات جنایی برای کسب معلومات از شاهدان و مظنونان نیز میتواند استفاده شود.
نتیجه آزمایشات دروغیاب که در جریان تحقیقات جنایی و مصاحبه های استنطاقی استفاده میشود، آنقدر ها قابل اعتماد نیست.
در جریان تحقیقات جنایی، افزایش ضربان قلب یا عرق کردن کف دستها میتواند یک فرد راستگو را متهم ثابت کند، اما یک فرد درغگو میتواند این علایم را کنترول کند و خود را از دایره شک بیرون نگهدارد.
الیسا میلین، که تیم پژوهشگران را رهبری میکرد، روش جدید کسب معلومات را آزمایش کرد. در این آزمایش تحرکات ردیابی چشمها در حالی در محراق توجه قرار گرفت که افراد به تصاویر دیگران نگاه میکردند.
خانم میلین گفت که انسان ها مهارت کامل در شناسایی چهرهها دارند و از این رو حتی اگر بخواهند از شناسایی یک چهرۀ آشنا خودداری کنند، چشمهای شان آنرا فاش میسازد.
او به این باور است که چشمها چهرههای آشنا را متفاوت تر از چهرههای نا آشنا پیگیری میکنند. زمانی که انسانها به یک چهره نا آشنا میبینند، چشمهای شان از یک بخش چهره به بخش دیگری خیز و تاب میزنند و مکرراً اما کوتاه توقف میکنند تا چهره نا آشنا را شناسایی کند. اما با دیدن چهره های آشنا، برخلاف آن فعالیت میکند.
پژوهشگران این آزمایش را بر ۴۸ محصل انجام دادند و دریافتند که هیچ کدام آنان نتوانستند، ردیابی حرکات چشمان شان را اداره کنند.
او گفت که امیدوار است یافته هایش روزی توسط قوه انفاذ قانون مورد استفاده قرار گیرد تا بر کسی اتهام وارد نشود، بلکه از طریق جمع آوری معلومات و دانستن این که چه کسی با کدام قضیه جنایی ربط دارد، متهم شناخته شود.