قرار است کومان هارولد تجیان به حیث نخستین پیلوت سیاه پوست بالون هایهوایی در افریقای جنوبی به کار آغاز کند.
کار تجیان به حیث پیلوت بالونهای هوایی سه دهه پس از پایان تبعیض نژادی (اپارتاید) در افریقای جنوبی آغاز میشود، اما سیاه پوستان هنوز هم برای استخدام در فعالیت های تجملی، مانند به پرواز درآوردن بالونهای هوای گرم، با چالش مواجه اند.
تجیان میگوید با سوار شدن در یکی از بالونها برای پیلوت شدن در بالونهای تجارتی هوای گرم، باید مجوز آنرا دریافت کرد و در کنار آن ۱۰۰ ساعت پروازهای آموزشی را باید تکمیل کرد.
تجیان با کاردواطلبانه با یک شرکت بالون هوایی، تمام این آزمونها را سپری کرده و نزدیک به ۴۰ ساعت در هوا با بالون ها پرواز کرد.
پس از گذراندن ۶۰ ساعت باقیمانده، او میتواند مجوز تجارتی اخذ کند و برای بردن مردم به هوا پول دریافت کند.
ریچارد بوویل، رییس فدراسیون بالونها و سفینه های هوایی افریقای جنوبی، میگوید که هزینه جمع کردن ساعات آموزش، یکی از موانع اصلی برای دریافت مجوز برای علاقه مندان پیلوتی بالونها هوایی میباشد.
بوویل به صدای امریکا گفت: "واضح است که بزرگترین مصرف اجاره کردن بالون و گاز است. متاسفانه قیمت گاز با قیمت تیل مرتبط است. بنابراین، قیمت آن بالا و پایین میرود. این یک سرگرمی پرهزینه است، برخی از امتحاناتی وجود دارد که باید گرفته شود و برخی از معاینات صحی است که باید شاگردان آن را سپری کنند."
سفر پیلوت شدن تجیان برای اخذ مجوز آن، با حمایت فدراسیون و جامعه بالونهای هوایی امکانپذیر شد. آنها یک بالون برای جمع آوری ساعات پرواز در اختیار او قرار دادند و او را در قسمت تامین هزینه برای اخذ مجوز از جانب حکومت نیز کمک کردند.
مارک نوتال پیلوت بالون هوایی و همکار تجیان معتقد است که صبر و انعطاف پذیری تجیان او را در تبدیل شدن به یک پیلوت استثنایی، کمک کرده است.