پس از مسلط شدن طالبان بر افغانستان، شمار زیاد زنان خبرنگار افغان وظایف شان را از دست داده اند و شمار اندکی که تا کنون در رسانه‌ها فعالیت دارند، در شرایط سختگیرانه با پوشیدن ماسک اجباری برنامه اجرا می‌کنند.
طبق گزارش یکی از نهادی‌های رسانه‌ای در افغانستان، در حدود یک سال گذشته حدود ۷۰ درصد خبرنگاران زن از فعالیت در رسانه‌ها باز مانده اند و برخی از این خبرنگاران به دلیل فشارها مجبور به ترک کشورشان شده اند.
یکی از این خبرنگارن خدیجه امین است که به عنوان مجری برنامه‌های تلویزیونی قبل از روی کار آمدن حکومت طالبان کار می‌کرد و اکنون مجبور به ترک وطن شده است.
خانم امین به صدای امریکا گفت: "باور نداشتیم که چنین روزی برسد که ما مهاجر شویم و ما زنان طی ۲۰ سال قربانی دادیم و مبارزه کردیم تا اینکه زنان افغان به خواسته هایشان برسند و حقوقی که برایشان اسلام داده است، حق خود را داشته باشند".
رسانه‌های افغانستان، در حاکمیت طالبان با اعمال فشارها به خصوص محدود کردن فعالیت‌های رسانه‌ای زنان در وضعیت بدی قرار گرفته است. چندی پیش یک خبرنگار زن در افغانستان هدف حملۀ مردان مسلح قرار گرفت.
هیدر بار، مسوول بخش زنان در دیدبان حقوق بشر می‌گوید که پوشیدن ماسک اجباری، فعالیت زنان خبرنگار در افغانستان را تحت تاثیر قرار داده است.
خانم بار گفت: "زنان در تلویزیون‌ها دیده می‌شوند... و تا حدی برای سایر دختران یک روزنۀ امیدواری است که زنان افغان تا حدی در صحنه زندگی اجتماعی نقش دارند."
طی سال‌های اخیر، ده‌ها خبرنگار افغان در مسیر اطلاع رسانی جان خود را از دست داده اند. در حاکمیت طالبان، موارد لت و کوب، آزار و اذیت خبرنگاران نیز بیشتر شده است.
برخی از نهادهای حقوق بشری به این باور اند که آزادی بیان در افغانستان وجود ندارد. اما ذبیح الله مجاهد، سخنگوی حکومت طالبان، این ادعا را نمی‌پذیرد.
مجاهد می‌گوید که تلویزیون‌ها و سایر رسانه‌ها در افغانستان به فعالیت ادامه می‌دهند. او گفت: "قسمی که [تلویزیون‌ها] سابق نشرات داشتند همان طور نشرات دارند. در حکومت انتقاد وجود دارد. بالای کارکرد مختلف از حکومت انتقاد وجود دارد. آزادی بیان یک اصل در جامعه است و می‌تواند بین مردم و حکومت یک هماهنگی را به میان بیاورد".
اما به باور فایزه زیرک، یک تن از خبرنگاران افغان که به دلیل فشارهای طالبان از افغانستان متواری شده است، حکومت طالبان با وضع شرایط سختگیرانه تلاش کرده است تا از حضور گستردۀ زنان در رسانه‌ها خودداری کنند.
او گفت: "فعلاً ما شاهد استیم که قیودات زیادی بر زنان اضافه شده است به خصوص بر خانم‌های خبرنگار... به این معنی که آهسته آهسته می‌خواهند خانم‌ها را به کلی حذف کنند چه از رسانه‌ها باشد و چه درجاهای که اینها کار می‌کنند. می‌خواهند یک جامعه را تشکیل دهند که زنان هیچ نقش نداشته باشند".
سمیه فروتن، خبرنگار آزاد در هالند از جامعۀ جهانی و خبرنگاران جهان می‌خواهد که از آزادی رسانه‌ها و به خصوص خبرنگاران زن در افغانستان حمایت کنند.
او می گوید که در بازتاب دادن رنج و مشکلات زنان افغان تلاش کرده و توانسته است که این خبرها را در رسانه‌های هالند و بلجیم به نشر برساند. او با ابراز ناخشنودی از عملکرد جامعۀ جهانی در این رابطه گفت: "متاسفانه به نحوی چرا جامعه جهانی این اخبار را جدی نمی گیرد و هیچ اقدام نمی کند. به نظرم، ما خبرنگاران در خارج که آزادی بیان داریم باید یک اقدام جدی بکنیم".
در حالیکه برخی از خبرنگاران زن شاکی اند که از پوشش خبری مسایل مطرح در کشور باز داشته شده اند، برخی دیگر از خبرنگاران از مسوولین رسانه‌ها در افغانستان خواسته اند تا زنان را به بهانه‌های مختلف و تبعیض جنسیتی از فعالیت باز ندارند و مسیر فعالیت آنها را با همکاری طالبان فراهم سازند.
