در واکنش به دستور جدید مقام رهبر طالبان مبنی بر وضع محدودیت‌های بیشتر بر زنان، به شمول پوشانیدن صورت در اماکن عامه، شماری از زنان افغانستان گفته اند که این دستور به معنی زندانی شدن آنان است و آن را عملی نخواهند کرد.
این دستور نشان می‌دهد که طالبان یک بار دیگر به سوی تطبیق مقرراتی در حرکت اند که آنان در حاکمیت قبلی شان بر افغانستان -سال‌های ۱۹۹۶ تا ۲۰۰۱ - برزنان وضع کرده بودند که محدودیت بر گشت و گذار و ممانعت از فراگیری آموزش نیز شامل آن بود.
این تغییر همچنان بر خلاف تعهداتی است که این گروه پیش از گرفتن دوبارهٔ قدرت با جامعهٔ جهانی بسته بود.
در این دستور که از سوی مقام رهبری طالبان عنوانی وزارت امر به معروف و نهی از منکر این گروه فرستاده شده آمده است که این طرح که از سوی علما ایجاد شده منظور و قابل تطبیق است.
رهبری طالبان از محکمهٔ‌عالی و وزارت‌های حج و اوقاف، معارف و داخلهٔ حکومت این گروه خواسته است تا در تطبیق این امر همکاری کنند.
تهمینه، فعال و کارمند پیشین دولت که پس از تسلط دوبارهٔ طالبان وظیفه‌اش را از دست داده است به خبرگزاری فرانس‌پرس گفت: "من زندانی شده ام. نمی‌توانم آزاد زندگی کنم و تمام زندگی اجتماعی‌ام را طالبان کنترول می‌کنند".
او افزود که طالبان تمام آزادی‌هایش را منحیث یک انسان از او گرفته اند. به گفتۀ این زن افغان، این دستور جدید تاثیرات بسیار منفی بر زندگی خصوصی و کاری زنان از خود بجا خواهد گذاشت.
در دستور مقام رهبری طالبان مشخصاً گفته شده است که در صورت سرپیچی از این امر، کارمندان دولتی زن از وظایف شان برکنار شوند و کارمندان مرد، در صورتی که زنان و دختران شان این دستور را تطبیق نکنند، وظایف شان تعلیق شود.
ملل متحد با انتقاد گفته است که این دستور سبب کشیدگی بیشتر حکومت طالبان با جامعهٔ بین المللی خواهد شد؛ جامعه‌ای که تلاش کرده است با از سرگیری فراهم آوری معاونت‌ها با اقتصاد افغانستان کمک کند.
یک روز پس از وضع محدودیت حجاب در افغانستان، امروز هشتم می (۱۸ ثور) در جاده‌‌های شهر کابل و شماری دیگر از ولایت‌های افغانستان، زنان در حالیکه صورت‌های شان پوشانیده نشده بود، دیده شدند.
فاطمه رضایی، از باشندگان شهر هرات با اظهار مخالفت به دستور رهبری طالبان گفت که تغییری را نخواهد پذیرفت که به زور اعمال شده باشد. او گفت: "زنان امروز زنان ۲۰ سال پیش نیستند. آنان استوار و ثابت قدم بوده و آماده اند برای دفاع از حقوق شان به پا برخیزند."
اما در شهر قندهار، مرکز قدرت طالبان که گفته می‌شود رهبر طالبان در آنجا اقدامت دارد، امروز زنان بدون حجاب دیده نشده و تمام زنانی که در سطح شهر گشت و گذار داشتند، برقع پوشیده بودند.
اسماعیل حسن ۵۵ ساله که باشندۀ شهر قندهار است می‌گوید که "اینجا جامعۀ اسلامی است. هر کشور فرهنگ و سنن خود را دارد" و مسایل داخلی خویش را بر اساس خواسته های خود عیار می‌کنند.
او افزود: "جامعۀ ما اسلامی است و مردم نمی‌خواهند بی حجاب باشند."
شماری دیگری از زنان این دستور رهبر طالبان را برخلاف موازین اسلام می‌خوانند.
آزیتا حبیبی، قابله در شفاخانهٔ هرات گفت که "در کجای اسلام گفته شده است که دستان و صورت زنان باید پوشانیده شده باشد".
با آنهم، شماری دیگری از زنان در مورد امنیت مردان خانواده‌های شان نگران اند.
لیلا سحر (نام مستعار) کارمند پیشین یکی از سازمان‌های غیردولتی گفت که "من تصمیم گرفتم حجاب کامل بپوشم زیرا نمی‌خواهم که مردان خانواده‌ام بی عزت یا مجازات شوند".
شماری دیگری از زنان گفته اند که طالبان در این بخش زیرکانه عمل کرده و برای تطبیق این امر شان بر زنان، نقطهٔ ضعف آنان- همسران و فرزندان شان- را هدف قرار داده اند. اما آنان گفته اند که در خانه نخواهند نشست و کار کردن را توقف نخواهند داد.
در دستور طالبان آمده است که آن زنانی که حجاب شرعی را رعایت نمی‌کنند، به بزرگان خانواده‌های آنان در این زمینه توصیه می‌شود.
طالبان گفته اند: "در گام نخست خانه زنان بی‌حجاب نشانی شود و به ولی شان توصیه شود و آنان تنبیه شوند. در قدم دوم ولی آنها به ریاست‌های مربوط احضار شوند. در گام سوم، ولی آنها سه روز زندانی شود. در مرحله چهارم، ولی به محاکم سپرده شود تا جزای مناسب داده شود."
