انتونیو گوتیرش، منشی عمومی ملل متحد، در دومین سالروز ممنوعیت آموزش دختران در افغانستان، آن را نقض جدی حقوق بشر خواند.
امروز دوشنبه ۱۸ سپتمبر (۲۷ سنبله) دومین سالروز ممنوعیت آموزش دختران در مکاتب متوسطه و لیسه در افغانستان توسط طالبان است.
هم‌زمان با این روز، سرمنشی عمومی ملل متحد در شبکه اجتماعی ایکس گفته است: "این [ممنوعیت آموزش دختران] نقض غیرقابل توجیه حقوق بشر است که صدمات طولانی مدتی را به کل کشور وارد می‌کند."
به گفتۀ گوتیرش، دختران به مکاتب تعلق دارند و باید – حکومت طالبان – اجازه دهد که آنان به صنوف شان برگردند.
طالبان دو سال قبل در این روز اعلام کردند که آموزش دختران بالاتر از صنف ششم تا "امر ثانی" تعطیل است.
مقامات طالبان بارها گفته اند که برای ایجاد یک راهکار برای بازگشایی مکاتب دخترانه کار جریان دارد، اما در این دو سال موفق به این کار نشده اند.
صندوق جهانی سازمان ملل متحد برای آموزش در مواقع اضطراری و بحران‌های طولانی مدت خواستار لغو ممنوعیت آموزش دختران در افغانستان شده است.
یاسمین شریف، رییس اجرایی این صندوق با بیان اینکه محرومیت از تحصیل دختران نقض حقوق جهانی بشر است، در اعلامیه‌ای گفت که مقامات حکومت طالبان می‌توانند با اطمینان از اینکه هر دختر در افغانستان می‌تواند به آموزش با کیفیت دسترسی داشته باشد و در بازسازی کشور جنگ‌زدۀ شان کمک کند، کار درست را برای مردم رنج کشیده افغانستان انجام دهند.
شریف افزود: "در مجموع، ۸۰ درصد از دختران واجد شرایط افغان در حال حاضر از مکتب بازمانده اند، این یعنی ۲.۵ میلیون دختر از حق خود برای امنیت، حفاظت و فرصت آموزش محروم استند، این حق ذاتی انسانی آنان است."
به گفتۀ شریف این صندوق ملل متحد در کنار دختران افغان که شجاعانه صدای خود را برای حق تحصیل خود بلند می‌کنند، می‌ایستد.
این صندوق همچنان در جریان یک سال کمپاین جهانی "صدای دختران افغان" را راه اندازی کرده است که توسط گوردون براون، فرستاده ملل متحد برای آموزش جهانی، یاسمین شریف، رییس صندوق "آموزش نمی‌تواند معطل شود" و سمیه فاروقی، قهرمان جهانی این صندوق، مدیریت می‌شود.
این کمپاین، "داستان‌های الهام‌بخش، انعطاف‌پذیر و دل‌شکستۀ" دختران نوجوان افغان را به نمایش می‌گذارد که زندگی‌شان با ممنوعیت آموزش شان به هم ریخته است.
یه گفتۀ مسوولان این کمپاین، دختران و زنان جوان افغان کشورشان را دوست دارند و می‌خواهند با پدران و برادران خود به بازسازی آن کمک کنند.
آنان می‌گویند: "با هم، ما باید اطمینان حاصل کنیم که از طریق آموزش، هر دختر در افغانستان بتواند از سایه‌ها بیرون بیاید تا بتواند به آینده‌ای روشن‌تر که هر افغان شایسته آن است، کمک کند."
همچنان صندوق جهانی سازمان ملل متحد برای آموزش در مواقع اضطراری و بحران‌های طولانی مدت، برنامه تاب‌آوری چند ساله حمایتی را در محروم‌ترین و دورافتاده‌ترین مناطق افغانستان راه‌اندازی کرده است.
این برنامه که بیش از ۲۵۰هزار کودک و نوجوان را تحت پوشش دارد، آموزش مبتنی بر جامعه را ارایه می‌دهد که در سطح محلی با حمایت جوامع محلی سازماندهی شده است.
به گفته ملل متحد این برنامه برای ادامه آموزش بسیار مهم است و دختران بیش از نیمی از کودکان و نوجوانانی را تشکیل می‌دهند که از طریق این سرمایه‌گذاری به آموزش دسترسی می‌یابند.
مسوولان این کمپاین می‌گویند: "دختران شجاع در سراسر افغانستان صدای خود را بلند می‌کنند و رهبران جهان باید در کنار آنها بایستند تا از افغانستان و انسانیت جمعی ما حمایت کنند."
در بیش از دو سال گذشته که طالبان بار دیگر به قدرت رسیده اند، برعلاوۀ منع آموزش دختران بالاتر از صنف ششم، محدودیت‌های فزاینده‌ای را بر زنان و دختران اعمال کرده اند.
تحصیل زنان و دختران در دانشگاه‌ها و موسسات تحصیلات عالی، کار در ادارات دولتی به جز چند سکتور معدود، کار در موسسات غیرحکومتی داخلی و خارجی به شمول دفاتر ملل متحد، رفتن به حمام، پارک‌های تفریحی و ورزشگاه‌ها و بستن آرایشگاه‌ها بخشی از این محدودیت‌هایی طالبان بر زنان و دختران افغان اند.
با این حال، ندا محمد ندیم، سرپرست وزارت تحصیلات عالی حکومت طالبان گفته است که همۀ حقوق شرعی زنان به شمول تحصیلات برای شان داده می‌شود و نباید در این زمینه عجله کرد.
ندیم کشورهای غربی را متهم کرده است که از موضوع حقوق زنان در افغانستان به ویژه "آموزش و تحصیل دختران و زنان" "استفاده‌جویی" می‌کنند.
گروه