ده ها قانونگذار عراقی که بزرگترین گروه پارلمانی آن کشور را تشکیل می دهند، روز یکشنبه ۱۲ جون (۲۲ جوزا) به دلیل بن بست سیاسی که از دیر زمان به این سو ادامه دارد، استعفا دادند.
کم از کم ۷۳ قانونگذار که مربوط مقتدی صدر، روحانی پرقدرت شیعهٔ عراق میشوند، به دستور آقای صدر از سمتهای شان استعفا دادند. این استعفای دسته جمعی در اعتراض به بن بست سیاسی آن کشور صورت گرفته است که هشت ماه پس از انتخابات عراق به وجود آمده است.
محمد الحلبوسی، رییس پارلمان عراق، استعفای آنان را پذیرفت. اما آقای الحلبوسی سپس در تویتی نوشت که پس از تلاشهای صادقانه به منظور منصرف کردن این قانونگذاران، بنا بر تقاضای صدر و با دل "ناخواسته" استفعای قانونگذاران را "به خاطر کشور و مردم" پذیرفت.
مقتدی صدر پس از مداخلهٔ نظامی امریکا بر عراق در سال ۲۰۰۳ میلادی بیشتر به خاطر نقش رهبری کنندهٔ شورشیان بر ضد نظامیان ایالات متحده شناخته میشود. حزب وی برندهٔ انتخابات اکتوبر ۲۰۲۱ عراق شد.
انتخابات عراق چندین ماه قبل از وقت معین و پس از اعتراضات سرتاسری برگزار شد. در آن زمان، دهها هزار معترض به خاطر موجودیت فساد اداری گسترده، ارایه خدمات ضعیف از سوی حکومت و افزایش بیکاری در آن کشور به جادهها بر آمده و دست به اعتراض زدند.
در انتخابات دهم اکتوبر ۹.۶ میلیون عراقی رای دادند، انتخاباتی که ۱۶۷ حزب و ۳۲۰۰ نامزد برای به دست آورد ۳۲۹ کرسی در برابر هم رقابت کردند.
صدر تلاش کرده است تا با سایر متحدین، حکومت اکثریت را در کشورش ایجاد کند و رقبای خود را کنار بزند، اما قادر نشد تا دو-سوم اعضای پارلمان آن کشور را گردهم جمع کند و رییس جمهور بعدی عراق را انتخاب کند، گامی که قبل از انتخاب صدر اعظم و تشکیل کابینهٔ آن کشور ضروری پنداشته میشود.
تا حال معلوم نیست که استعفای بزرگترین گروه پارلمانی عراق چه نقشی در آن کشور خواهد داشت. اما یک سیاستمدار سابقه دار عراق با ابراز نگرانی گفته است که استعفای دسته جمعی این قانونگذاران ممکن آن کشور را با هرج و مرج مواجه کند.
بر اساس قوانین عراق، اگر یک کرسی پارلمان خالی میشود، نامزدی که دومین رای بالاترین تعداد را در حوزهٔ انتخاباتی خود به دست آورده است، جایگزین آنان میشود. اگر چنین قوانین عملی شود، به نفع چارچوب هماهنگی "Coordination Framework " که متشکل از گروه های مورد حمایت ایران است، تمام خواهد شد. اما احتمال میرود که مقتدی صدر چنین اقدام را نپذیرد.
نگرانی ها از قبل وجود دارد که بن بست و تنش سیاسی ممکن موجب شود تا حامیان صدر در جاده ها دست به اعتراض بزنند، اعتراضی که ممکن موجب خشونت میان حامیان صدر و ملیشه های مسلح رقیب اش شود.