رئیس جمهوری افغانستان می‌گوید که تا سال ۲۰۲۰ میلادی حدود ۳۰ درصد کارمندان دولت را در آن کشور زنان تشکیل خواهند داد.
محمداشرف غنی در چهارمین سمپوزیم ملی زنان افغان، بر نقش اساسی زنان در محو خشونت و ثبات دایمی تأکید کرد و گفت که دیدگاه‌های زنان در مورد صلح باید شنیده شود.
در حالی که در یک‌ونیم دهۀ گذشته، کمتر برای زنان در گفتگوهای صلح میدان داده شده و تنها به عضویت یک یا دو خانم در سطح تصمیم‌گیر شوراهای عالی صلح – که آنهم در اقلیت بوده اند – بسنده شده است؛ اکنون حکومت افغانستان بر نقش زنان در پروسۀ صلح کم کم باورمند می‌شود.
به همین منظور، سمپوزیمی زیر نام "زنان افغان، پیام‌آوران صلح" با میزبانی رولا غنی بانوی اول افغانستان در کابل دایر شده و قرار است سه روز دوام یابد.
رئیس جمهور غنی، هنگام سخنرانی‌اش در این سمپوزیم پذیرفت که زنان افغان، قربانی بی‌عدالتی جنسیتی شده اند؛ اما جنگ را عامل اصلی آن خواند.
آقای غنی گفت که زنان از لحاظ تاریخی و فطری، خدمتکاران و مدافعان صلح بوده اند "چنان که در طی قرون زنان کشور ما پشتیبانان راستین زندگی و حامیان صلح بوده اند، اکنون هم لازم است دیدگاه های شان را دربارۀ صلح بشنویم، به دغدغه‌های شان گوش دهیم و نیز درخواست کنیم که نظریات خود را در این زمینه انسجام داده و تدوین کنند".
پاولا پمپولونی، معاون مدیر عامل بخش آسیایی اتحادیه اروپا در این همایش گفت که زنان و صلح رابطۀ بسیار نزدیک دارند؛ چون در جوامعی که زنان از لحاظ سیاسی و اقتصادی توانمند شده اند، ثابت شده است که با ثبات می‌باشند.
خانم پمپولونی، با اشاره به پیشرفت‌های زنان افغان افزود که پلان ملی عمل زنان صلح و امنیت، قانون محو خشونت علیه زنان از اسنادی مهمی اند؛ اما حالا زنان افغان توقع دارند که این اسناد کاملاً تطبیق گردد.
او افزود "افغانستان در یک وضعیت بسیار مشکلی کار می‌کند تا صلح حفظ شود؛ اما زنان می‌توانند که دیدگاه متفاوت‌تری را به پروسۀ صلح ایجاد کنند، از طریق دانش شان که در سطح اجتماع دارند، به صفت دختر، مادر، به عنوان همسر و یا خواهر. ما نباید فراموش کنیم، مقاومت، توانایی و همبستگی که خانم‌ها دارند".
در همین حال، ماری سیکر، سفیر ناروی مقیم کابل، سمپوزیم ملی زنان افغان را محلی برای بسیج‌شدن آنها خواند و گفت که کشورش در راستای صلح و امنیت، زنان افغان را همکاری و حمایت می‌کند.
به باور خانم سیکر، تنها ختم منازعه و جنگ کافی نیست؛ بلکه برای تأمین صلح، صدای قربانیان منازعه نیز باید شنیده شود و شامل ساختن زنان در پروسۀ صلح کار "عاقلانه‌ای" است.
سفیر ناوری گفت "شواهد ثابت کرده است که ما می‌توانیم صلح پایدار داشته باشیم، در صورتی که زنان در مذاکرات شامل باشند، در صورتی که زنان در تطبیق موافقتنامه‌های صلح حضور داشته باشند، داشتن زنان در میز مذاکره و ساختارهای حمایوی برای مشروعیت پروسه مهم است و به خاطر به دست آوردن نتیجۀ درست مهم است".
تدامیچی یاماموتو، نماینده خاص سرمنشی ملل متحد برای افغانستان در بیانیه‌ای گفته است که ملل متحد با زنان افغان همکار باقی خواهد ماند و از تمام تلاش‌ها برای تأمین مشارکت زنان در پروسه صلح حمایت می‌کند.
آقای یاماموتو، به خطاب زنان افزوده است "این سمپوزیم سه روزه برای شما بهترین فرصت است تا تجارب خویش را شریک ساخته، در مورد دیدگاه‌های تان برای آینده بحث کنید و ستراتیژی را روی دست گیرید که چگونه زنان باید یک نقش رهبری را در آوردن صلح در افغانستان بازی کنند؟".
قرار است زنان افغان که از سراسر افغانستان در چهارمین سمپوزیم "زنان افغان، پیام آوران صلح" شرکت کرده اند، در مورد تجارب، دیدگاه‌ها و سهم شان در پروسه صلح بحث و صحبت کنم و در آخر چگونگی مشارکت شان را در پروسۀ صلح ارائه کنند.
