۱. انفلونزاي جهانيگير (پانديميک) از انفلونزاي پرنده گان تفاوت دارد. انفلونزاي پرنده گان به يک دستۀ بزرگ ويروس هاي مختلفه منسوب ميشود که اساساً پرنده گان را مصاب ميسازد. در حالات نادر اين ويروس ها ميتواند ساير موجودات حيه منجمله خوگ ها و انسان ها را مصاب سازد. بخش اعظم اين ويروس ها انسان را مصاب نميسازد اما پانديمي انفلونزا زماني بظهور ميرسد که انواع جديد اين ويروس بوجود آيد که قبلاً در نزد انسان ها بوقوع نپيوسته است. روي همين دليل ويروس نوع (اچ ۵ ان ۱) داراي يک قدرت بالقوه جهانگيري است زيراکه ميتواند در نهايت امر در وجود انسان انطباق نمايد. در ينحالت ويروس ديگر از نوع پرنده گان نيست و اين يک ويروس انساني است که پانديمي انفلونزا از سبب همين ويروس بوجود ميآيد.
۲. پانديمي انفلونزا يک رويداد عود کننده است. پانديمي انفلونزا يک رويداد نادر اما عود کننده است. در قرن گذشته سه وقوع جهانگير رخ داد: انفلونزاي هسپانوي در سال ۱۹۱۸، انفلونزاي آسيايي در سال ۱۹۵۷ و انفلونزاي هانگ کانگ در سال ۱۹۶۸. آفت جهانگير (پانديمي) در صورتي بوقوع ميرسد که يک ويروس جديد انفلونزا پديد آيد و مانند يک انفلونزاي عادي بسرعت انتشار مي يابد.
۳. جهان احتمالاً در آستانۀ يک پانديمي ديگر قرار دارد. کارشناسان صحي از هشت سال بدينسو يک نوع جديد و بي نهايت شديد انفلونزا يعني نوع (اچ ۵ ان ۱ ) را تحت نظارت دارند که بار اول اين نوع ويروس در سال ۱۹۹۷ باعث بروز ۱۸ واقعه منجمله ۵ مرگ ناشي از مرض در هانگ کانگ گرديد. خوشبختانه که ويروس انفلونزاي پرنده گان باعث آفت در نزد انسان نميشود مگر اينکه تغير وراثتي در ويروس بوجود آيد که نوع (اچ ۵ ان ۱ ) شکل ويروس ساري براي انسانها ميباشد.
۴. همۀ کشور ها از آن متأثر خواهند شد. وقتي يک ويروس بالقوۀ ساري بوجود آمد، انتشار جهاني آن غير قابل پيشگيري است.
۵. بيماري گسترده بوقوع خواهد رسيد. ازينکه اکثر مردم در مقابل ويروس همه گير معافيت نخواهند داشت، توقع ميرود که ميزان مرض و انتان بيشتر بشکل واگيري هاي موسمي انفلونزاي عادي بوقوع رسد.
۶. لوازم طبي کافي وجود نخواهد داشت. ذخاير واکسين و ادويۀ ضد ويروس که دو وسيلۀ عمده براي کنترول مرض بشمار ميرود در آغاز وقوع مرض واگير (اپيديمي) و حتي ماه هاي بعد آن در کشور هاي مختلفه غير کافي خواهد بود. ۷
. تعداد زياد تلفات برجا خواهد گذاشت. از نظر تاريخي تلفات ناشي از اپيديمي يا آفت جهانگير وسيعاً متفاوت بوده است. تعدا د تلفات توسط چهار عامل معين ميشود: تعداد افرديکه منتن ميشوند، قدرت مرضي ويروس، خصوصيات افردايکه با ويروس منتن ميشوند و موثريت اقدامات وقايوي. پيش بيني دقيق وفيات تا زمان ظهور ويروس اپيديميک يا جهانگير و آغاز انتشار آن ناممکن است.
۸. بر هم خوردن سيستم هاي اقتصادي و اجتماعي بسيار گسترده خواهد بود. ميزان هاي بالاي بيماري و غيابت از کار توقع ميرود و اين حقيقت سهم عمده اي در بر هم خوردن سيستم هاي اقتصادي و اجتماعي خواهد داشت. با وجوديکه بر هم خوردن سيستم هاي اقتصادي اجتماعي موقتي خواهد بود اما ازينکه تجارت و اقتصاد فعلي باهم وابسته و در ارتباط است ميتواند اثرات آن بسا بزرگ باشد.
۹. همۀ کشور هاي بايد آماده باشد. طوريکه سازمان صحي جهان ستراتيژي اقدامات را براي پاسخگويي به پانديمي يا جهانگيري انفلونزا معرفي نموده است بر همۀ کشور ها است که براي برخورد با آن آماده باشند.
۱۰. سازمان صحي جهان در صورت افزايش تهديد پانديمي به جهان هشدار خواهد داد. سازمان صحي جهان از نزديک با وزارت هاي صحت عامه و سازمان هاي بين المللي در سراسر جهان کار ميکند تا سيستم نظارت يا سرويلانس ويروس انفلونزا را تقويت نمايد. شش مرحلۀ مشخص و اصول معين ايکه طرف سازمان صحي جهان معرفي شده است، پلانگذاري براي آماده گي براي برخورد با پانديمي انفلونزا را مساعدت ميبخشد. در حال حاضر در مرحلۀ سوم قرار داريم طوريکه يک ويروس جديد انسان را مصاب ميسازد اما تا حال از انسان به انسان انتقال نميکند.