موسسه زندگی بهتر برای با سواد شدن اطفال روی سرک برنامه را آغاز کرده است که شماری از اطفال کارگر را برای آموزش در مکاتب خصوصی شامل مینماید.
عبدالله عبدالله که در محفل این نهاد اشتراک نموده بود، وعده کرد که دولت در قسمت تعلیم، صحت و زندگی اطفال سرمایه گذاری میکند و دولت در این راستا قدمهای اساسی را میگذارد.
او گفت که وضعیت اطفال در افغانستان به صورت کل و وضعیت اطفال خیابانی به صورت خاص ایجاب توجه اساسی را میکند.
رئیس اجراییه افزود که سرمایه گذاری بالای اطفال سرمایه گذاری بالای ثبات، آینده بهتر و زندگی بهتر برای نسل های آینده است.
آقای عبدالله از خانواده ها خواست که برای بهتر شدن زندگی اطفال کارگر آنها را کمک کنند و گفت که اگر هر خانواده که توان آنرا داشته باشد که یک طفل را از سرک نجات دهد و زمینه آموزش و پرورش را برایش مساعد سازد، مشکل اطفال روی سرک و کارگر حل میگردد.
موسسه زندگی بهتر برای ٢٦ طفل کارگر زمینه تعلیم و تربیه را در مکاتب خصوصی فراهم میکند.
جاوید سکندر رئیس این موسسه به صدای امریکا گفت که آنها این پروژه را از کابل آغاز کرده اند و در آینده هم در کابل و هم ولایات به این کار ادامه میدهند و برای شماری بیشتر از اطفال کارگر که در سرکها کار میکند، زمینه تعلیم را میسر میسازند.
او گفت که این اطفال تا مدتی فقط مصروف آموزش میباشند و بعد در پهلوی آموزش زمینه آموختن مسلک های مختلف را نیز برای آنها فراهم خواهند ساخت.
افغانستان از جمله ۴٨ کشور فقیر دنیا به شمار میرود و جایی نامناسب برای اطفال کارگر محسوب میگردد.
در این کشور اطفال حتا از سن ٦ سالگی برای بدست آوردن لقمه نانی و کمک به خانواده های شان آغاز به کار میکنند که بیشتر آن کارهای شاقه میباشد.
انجینر یوسف رئیس آشیانه در مورد به صدای امریکا گفت که در افغانستان در مورد اطفال کارگر کدام سروی خاص نشده است اما در افغانستان بیشتر از یک میلیون طفل در کارهای شاقه مصروف هستند و ٦ میلیون طفل با خطر مواجه هستند
او افزود که تنها در شهر کابل درحدود هشت هزار طفل مشغول کارهای شاقه هستند.
به اساس آمار وزارت کار و امور اجتماعی در حال حاضر در افغانستان در حدود دو میلیون طفل کارگر وجود دارد و به اساس آمار این وزارت از هر ٩ کودک یک کودک به دلیل فقر در این کشور دست به گدایی میزند.
شماری از این اطفال به دلیل فقر در بدل مزد ناچیز مصروف کار های شاقه اند که در نتیجه آن از حقوق اصلی شان که آموزش و پرورش اند، باز میمانند و بعضا در نتیجه کار های شاقه جانهای شانرا از دست میدهند.