نوجوانان پناهجو در بیرون ایستگاه قطار آهن شهر روم ایتالیا مواد مخدر فروخته و در بدل پول نقد یا جنس معاملۀ جنسی می کنند. در پایتخت سویدن، کودکان پناهجو از خوراکه فروشی‌ها غذا دزدیده و در کنار جاده‌ها می خوابند. گروهی از این پناهجویان از کمپ‌های مهاجران در سواحل شمالی فرانسه، در تاریکی شب دزدانه خود را به بام لاری‌هایی پنهان می کنند که عازم بریتانیا می باشند.
کودکان پناهجوی بدون همراه در سرتاسر اروپا وجود دارند که خاموشانه خود را در گوشه‌های بدون رهگذر پنهان می‌کنند و ندرتاً در میان ازدحام مردم ظاهر می شوند. هیچ کسی نمی داند که چه تعداد کودک پناهجوی بدون همراه در اروپا وجود دارد، اما پولیس اتحادیۀ اروپایی تخمین می زند که کم از کم ۱۰ هزار کودک از پناهگاه ها و مراکز پذیرش پناهجویان ناپدید شده اند.
خبرگزاری اسوشیتدپرس گزارش می دهد که مانند پناهجویان بالغ، کودکان پناهجوی بدون همراه نیز به دلایل امنیتی و اقتصادی رهسپار کشورهای اروپایی می شوند، اما سوال این است که مقصد نهایی سفر آنان کجاست.
عمران ۱۳ ساله از افغانستان که هشت کشور اروپایی را پیاده پیموده است، اکنون تلاش دارد که سوار بر پشت لاری ها خود را از کمپ کالاس فرانسه به بریتانیا برساند، سفری که بسیار خطرناک بوده و بسا پناهجویان در این مسیر جان شان را از دست داده اند.
عمران به اسوشیتدپرس گفته است که چهار سال پیش پدرش را طالبان کشتند و اکنون با ارسال نامه به منزلش، خود وی را نیز تهدید به مرگ می کنند. او همچنان گفته است که مادرش خانۀ پدری شان را فروخته است تا پول آن، وی را نزد بستگانش به بریتانیا بفرستد.
کودکان فراری
در سال ۲۰۱۵ تقریباً ۹۰ هزار پناهجوی زیر سن ۱۸ سال در کشورهای اتحادیۀ اورپایی وجود داشت که در مقایسه با سه سال قبل از آن، افزایش نُه برابر را نشان می داد.
سازمان اروپایی کودکان گم شده گزارش داده است که نصف این کودکان در جریان دو روز پس از رسیدن شان به کمپ های پذیرایی پناهجویان، از بیم آنکه مبادا درخواست پناهند‌ه‌گی شان رد شود، به سمت کشورهای دیگر فرار کرده اند یا هم به بستگان شان پیوسته اند.
مقام‌های اتحادیۀ اروپایی گفته اندکه پروژه هایی را برای بهبود پذیرش کودکان، فراهم آوری خدمات صحی به آنان، اسکان مجدد یا هم الحاق فوری آنان با اقارب شان رویدست گرفته اند.
بزرگترین خطر برای پناهجویان خوردسن افتادن آنان به چنگ جنایتکاران وقاچاقبران یا هم استفاده از آنان به صفت کارگران غیرقانونی و حتا سوء استفادۀ جنسی از آنان است.
رابرت کریپینکو رئیس یک نهاد مدافع خبرنگاران گفت "آنان آسیب پذیر اند، نه شبکۀ اجتماعی، ارتباطات ضعیف با مقام‌ها، بی خبری از مراحل و اجراات قانونی و گاهی هم برخورد با آنان به صفت افراد غیرقانونی."
حبیب پناهجوی مصری در ایتالیا که اکنون ۱۸ ساله شده است، خود به فروش مواد مخدر اعتراف می کند. او می گوید که قاچاقبران حتا کودکان پناهجو را برای فروش مواد مخدر به شاگردان مکاتب، استخدام می کنند. همچنان به گفتۀ این پناهجوی غیرقانونی، تن فروشی در بدل پول یا لباس نیز واقعیت تلخ زنده‌گی شماری از کودکان پناهجو است.
موسسۀ حمایت اطفال ایتالیا گفته است که کودکان مجبور ساخته می شوند که روزانه ۱۲ ساعت و حتا بیشتر از آن در بدل پول بسیار ناچیز موترشویی یا کارهای سخت تر از آن را انجام دهند.
احمد پناهجوی ۱۷ سالۀ مصری است که به گفتۀ خودش ده روز برای ۱۲ ساعت آنهم در بدل پول ناچیز برای کسی کار کرد و در پایان، مزد پنج روز کار برایش داده شد. او از زنده‌گی در ایتالیا شکایت داشته و در صدد رفتن به فرانسه است.
زنده‌گی در جنگل
اما کمپ‌های پناهجویان در فرانسه نیز مدینۀ فاضله نیست. سازمان داکتران بدون مرز وضعیت کودکان را در کمپ‌های پناهجویان در فرانسه تکاندهنده خوانده و گفته است که کودکان در این کمپ‌ها ضربۀ شدید روانی را متحمل می شوند و کمتر در لب‌های آنان می توان خنده را سراغ کرد.
شاهزیب نوجوان ۱۵ سالۀ افغان است که خانواده اش پس از تهدید طالبان زمین خود را فروخته و وی را به اروپا فرستاده است. این پسر افغان به خبرگزاری اسوشیتدپرس گفته است که پس از دو ماه سفر پرمشقت اکنون به کمپ کالاس فرانسه رسیده است.
شاهزیب گفته است که او و ده‌ها کودک دیگر پناهجو به خاطر دزدانه سوار شدن به لاری‌هایی که عازم بریتانیا است، شب‌ها را در جنگل سپری می کنند و اگر موفق به اینکار نشدند، روز بعد را در جنگل خوابیده و منتظر شب بعد می باشند.
این نوجوان می گوید که از چند ماه به اینسو با پدر و مادرش صحبت نکرده است و به فرض اینکه با آنان صحبت هم کند، در مورد وضعیت رقتبار و واقعیت زنده‌گی خود به آنان چیزی نخواهد گفت.
در همین حال کمیشنری عالی ملل متحد در امور پناهنده‌گان به دلیل کمبود پول برای رسیده‌گی به بحران پناهجویان در جهان، به گونۀ بی پیشینه از سکتور خصوصی خواسته است تا برای پناه دادن حدود دو میلیون پناهجو در سرتاسر جهان کمک کنند.
ملل متحد گفته است که برای رسیده‌گی به مشکل اسکان پناهجویان در سال روان به ۷۲۴ میلیون دالر نیاز است اما آن اداره تنها ۱۵۸ میلیون دالر در اختیار دارد. این اداره گفته است که هم اکنون ۶۰ میلیون نفر در سراسر جهان جبراً بیجاشده اند که بلندترین رقم پس از جنگ جهانی دوم می باشد.
در تهیۀ این مطلب از گزارش خبرگزاری اسوشیتدپرس استفاده شده است.
