نه سال قبل کشتی بنام پروبو کوالا مواد زهری را نزدیک به ساحه ای در اطراف شهر ابیجان، بزرگترین شهر ساحل عاج انتقال داد.
به گفته مقامات محلی حداقل ١٥ نفر در اثر تاثیرات زیانبار این زباله ها مرد و هزاران تن دیگر بیمار شد. تا امروز تعداد زیادی منتظر اند تا جبران خساره شانرا دریافت کنند.
حتی کسی نمی خواست به ساحه آلوده با زباله های زهری که در ده کیلومتری ابیجان قرار دارد، سری بزند. مقامات این کشور می گویند این ساحه اکنون کاملا پاک کاری و محفوظ ساخته شده است.
سالف کودراوگوی دهقان در همسایه گی این منطقه زیست دارد. او روزی را بخاطر دارد که از کنار یک تالابی از مواد قیرگون از زباله مایع با پسرخوردسالش رد می شد تا به مزرعه خویش برود.
سالف میگوید "در ابتدا همه تصورمی کردند که این ماده گیاه کشی است که به منظور تلف کردن گیاهان هرزه به کار می رود. بوی بسیار زننده ای داشت."
در ٢٠٠٦، تانکرها چندین صد تن مواد سمی مایع را دراطراف شهر ابیجان در هوای آزاد ریختاندند. این مواد زهری بیکاره توسط کشتی بنام پروبو کاولا از طرف شرکت هالندی بنام ترافیگوری که تجارت نفت را میکند به این جا آورده شده بود.
سالف کودراوگو می گوید در همان روز اول، پس از دیدن آن ساحۀ آلوده، احساس مریضی کرد. او گفت "در روی جلد پسرم در همان روز سرخی و به تعقیب آن دانه ها ظاهر شد که بعدا به زخم ها مبدل شد. وقتی بوی این مواد به مشام می رسید احساس سردردی، نوعی ریزش و حتی دلبدی به انسان دست می داد."
پسر او تا کنون از این بیماری کاملاً شفایاب نشده است و هنوز هم زمانی که در آن ساحه باران می بارد، بوی زنندۀ مواد کیمیایی به مشام میرسد.
مطالعاتی را که انستتیوت ملی صحت عامه ساحل عاج انجام داده دریافته است که مواد کیمیایی ریخته شده باعث مرگ ١٥ تن و مریضی هزاران تن دیگر شده است. اما شرکت ترافیگوری همیشه این ادعارا رد می کند که مسئول این معضله محیطی میباشد.
در سال ٢٠٠٧، ترافیگوری حاضر شد تا ١٦٠ ملیون دالر را به شرطی که از هرگونه مجازات در آینده معاف ساخته شود، غرامت بپردازد. این کمپنی بعدا ٣٧ ملیون دالر دیگر را نیز در بریتانیا برای دایر شدن محکمه ای برای بررسی این قضیه پرداخت.
چارلس کوفی از انجمن قربانیان این حادثه بیان داشت که قرار بود ازین پول پرداخت شده برای پاک کاری ساحات آلوده و جبران خساره به کسانی که متضرر شده اند، استفاده شود.
کوفی می گوید از لحاظ جبران خساره وضع فاجعه بار است و به گفتۀ وی از پول تخصیص یافته استفاده های غیرمناسبی صورت گرفته است. او می گوید که یک سوم حدود ۱۰۰ هزار قربانی از فیصله ٢٠٠٧ محکمه به این سو خساره دریافت نکرده اند.
به گفته کوفی انجمن های کاذب دفاع از قربانیان بوجود آمده است تا ازین قضیه حقوقی سود ببرند.
فاتموتا کندو که در نزدیکی یکی از ساحات الوده زندگی می کند می گوید "همه روزه تعدادی بنام نمایندگان از انجمنهای بنام قربانیان در هرجا ظاهرشده و طالب ثبت نام قربانیان می شوند تا به آنها کمک شوند."
او افزود "هرگاه مریض باشید و کسی نباشد با شما کمک کند. افرادی از شما طالب ٥٠٠ فرانک شده و وعده می سپارند که در برابر آن سه ملیون فرانک به شما جبران خساره پرداخته خواهد شد. درین جا شما به آسانی شکار این نوع مردم می گردید.".
علاوتا هرف دلماس کوکو، آمر اداره عفو بین المللی ساحل عاج می گوید که خطرات صحی زباله سمی در بسیاری از موارد دقیقا مورد بررسی قرار نگرفته است. او می گوید آنها بیماری هایی را درین جا ناظر استند که قبلا دیده نشده است.
او می افزاید که امراض سرطانی هر آن متصور است. به گفته متخصصین این واقعات درین جا اتفاق می افتد. اینکه ایا تمام این حالت ناشی از همین مواد کیمیاوی است، کسی درین مورد چیز زیادی نمی داند.