طالبان روند بازگرداندن آنعده از بیجاشدگان داخلی به مناطق اصلی شان را آغاز کرده است که در نبردهای ماه اگست میان طالبان و نیروهای حکومت پیشین از خانه‌های خود در شمال افغانستان بیجاشده بودند و در یک پارک شهر کابل زندگی می‌کردند.
روند بازگرداندن بیجاشدگان داخلی به روزشنبه نهم اکتوبر (۱۷ میزان) آغاز شد.
عبدالمتین احمدزی، رییس مهاجرین و عودت‌کنندگان حکومت طالبان برای ولایت کابل به خبرگزاری اسوشتیدپرس گفت که حکومت توانايی کمک به این بیجا شدگان را ندارد و به همین منظور آنان را به مناطق اصلی شان بر می‌گرداند.
آقای احمدزی افزود: "ما از انجیوها (سازمان‌های غیر دولتی) و موسسات خیریه دیگر مقیم کابل می‌خواهیم که در این عرصه همکاری کنند."
یک مقام دیگر طالبان گفت در جریان جنگ‌های گذشته، ۱.۳ میلیون افغان از خانه‌های شان بیجا شده اند و طالبان آن‌قدر امكانات مالی در اختیار ندارند که آنان را به مناطق شان برگردانند.
این مقام طالبان اضافه کرد که آنان تا حال بیش از ۱۰۰۰ خانواده بیجاشدۀ داخلی را به خانه‌های شان برگردانده اند.
شماری زیادی از خانواده‌ها در یک کمپ بیجاشدگان منتظر بازگشت به خانه‌های شان پیش از آمدن زمستان استند.
یک گروه از بیجاشدگان به روزشنبه نهم اکتوبر ( ۱۷ میزان) توسط موترهای مسافربری به خانه‌های شان در شمال افغانستان منتقل شدند.
این خانوادها درحالی به ولايات شمالی برمی‌گردند که در حمله روز جمعه داعش بریک مسجد اهل تشیع در ولایت کندز، ۴۶ نفر کشته و شماری زیادی زخمی شدند.
شکریه که چند هفته را در کمپ بیجاشدگان در کابل سپری کرده است با بس که توسط طالبان برای برگشت شان به کرایه گرفته شده، به خانه خود در ولایت کندز برمی‌گردد.
خانم شکریه گفت که در مورد جنگ‌های آینده بین طالبان و داعش نگران است.
این بیجاشدۀ داخلی افزود: "من به خاطر نگران استم که خانه‌ام در جنگ‌ها ویران شده و زمستان آمدنی است. نه چوب داریم، نه نان داریم و نه آب. من یک زن استم. چی گونه غم این همه را بخورم. این چیزها را از کجا کنم."
در این حال، رییس سیاست خارجی اتحادیهٔ اروپایی گفته است که افغانستان با سقوط سیستم‌های اقتصادی و اجتماعی مواجه است؛ معضلی که خطر مبدل شدن به فاجعهٔ بشری را در پی دارد.
جوسپ بوریل گفته است که برای جلوگیری از این مشکل، طالبان باید به شرایطی توافق کنند که کمک‌های بین المللی به این کشور را قابل درسترس می‌سازد.
او در بلاگ‌اش نگاشته است: "افغانستان یک بحران جدی بشری را تجربه می‌کند و سقوط اقتصادی و اجتماعی نیز در این کشور در حال ظهور است؛ بحرانی که برای امنیت افغان‌ها، منطقه و جهان، خطرناک خواهد بود".
نرخ مواد غذایی در افغانستان بیش از ۵۰ در صد در حالی افزایش یافته است که راکد شدن سرمایه نه میلیارد دالری افغانستان و برداشت عواید خارجی سبب تورم مالی در این کشور شده است.
