یکی از فرماندهان ارشد طالبان پذیرفته است که شورشیان برندۀ جنگ در افغانستان نیستند و تسخیر کابل توسط آنان یک "چشم انداز نهایت بعید است".
این فرمانده طالبان در مصاحبه با مایکل سمپل، نمایندۀ پیشین سازمان ملل متحد برای افغانستان – در زمان رژیم طالبان – از ایجاد فاصله بین طالبان و القاعده سخن گفته و شبکۀ القاعده را به مثابۀ طاعونی بر پیکر طالبان عنوان کرده است.
اظهارات این فرمانده ارشد طالبان که به خاطر حساسیت بحث نامی از او گرفته نشده و به نام مولوی یاد شده است به گونه یی در تضاد با ادعای طالبان قرار دارد که شکست را نمی پذیرند. مولوی می گوید که این طبعیت جنگ است که هر طرف درگیر رویای پیروزی را در سر می پروراند، اما توازن قوا در جنگ افغانستان بدیهی است، طالبان برای پیروزی در جنگ "به دست غیب" نیاز خواهند داشت.
بیان چنین کلمات از زبان یک مقام ارشد طالبان شاید این سوال را در ذهن شنونده ایجاد کند که آیا گویندۀ آن به گونۀ واقعی طالب است؟ مایکل سمپل، نمایندۀ پیشین سازمان ملل متحد برای افغانستان – در زمان رژیم طالبان – با باور کامل می گوید که طرف صحبت او یکی از طالبان افغان بود.
آقای سمپل می گوید که در زمینۀ کار با افغان ها، به ویژه طالبان تجارب کافی دارد و در مورد هویت کسی که با او صحبت می کند احتیاط نهایی را به خرج می دهد.
این تحلیلگر و استاد پوهنتون هاروارد می گوید "من صد در صد متیقن استم که این شخص به صفت یک افغان، فرد وفادار اما منتقد از جنبش طالبان با من صحبت کرده است و دقیقاً که کدام نمایندۀ استخبارات پاکستان نبوده است."
این فرمانده ارشد طالبان با صریح ترین لهجه گفته است که بین رهبری ارشد طالبان و القاعده فاصله ایجاد شده است.
به گفتۀ وی اکنون طالبان شبکۀ القاعده را به مثابۀ طاعون تلقی می کنند زیرا القاعده بود که افغانستان را ویران کرد، اگر رهبر القاعده به جهاد عقیده داشت باید به عربستان سعودی می رفت و در آنجا جهاد می کرد.
آقای سمپل نیز ایجاد فاصله بین طالبان و القاعده را تایید می کند. او می گوید که طالبان پیوستگی خود با القاعده را فاجعه یی برای طالبان و افغانستان تلقی می کنند. به گفتۀ سمپل چنین افراد از ارتباط میان طالبان و القاعده به شدت انتقاد می کنند و می گویند که چنین رابطه یی باید وجود نمی داشت.
فرمانده طالبان در مصاحبۀ خود گفته است که رویای تصرف کابل توسط طالبان یک خیال واهی و اشتباه است. او می گوید که رهبر طالبان به خاطر جلوگیری از تضعیف روحیۀ جنگی صفوف شان نمی توانند ضعف خود را تصدیق کنند.
مولوی در مصاحبه گفته است که طالبان برای برگشتن در عرصۀ سیاست افغانستان باید با حکومت و سایر حلقات سیاسی آن کشور سازش کنند.
به باور مایکل سمپل اکنون شمار زیاد طالبان از وابستگی به پاکستان برای مبارزۀ مسلحانه خسته شده اند، آنها درک می کنند که چنین وابستگی آنها را از ایفای نقش فعالانه در عرصۀ سیاسی افغانستان باز داشته است. سمپل اضافه می کند که با توجه به این نکته شماری از عناصر طالبان به تدریج از قید وابستگی به پاکستان خود را رهانیده و از نبرد مسلحانه دست می کشند.
اما تا کنون واضح نیست که آیا رهبری طالبان که به باور اغلب، عمدتاً در پاکستان مستقر اند هنوز هم ادارۀ فرماندهان زیردست شان را در افغانستان در دست دارند. و یا هم اینکه به گفتۀ کارشناسان، سازمان استخبارات نظامی پاکستان یا ISI به آنان اجازه خواهند داد که از جنگ دست کشیده و وارد عرصۀ سیاسی افغانستان شوند.