يک گزارش جديد نشان ميدهد که فقر و بي عدالتي اجتماعي سبب مرگ و مير تعداد زياد مردم ميگردد. اين گزارش از حکومات جهان ميخواهد تا براي پايان بخشيدن اين نابرابري بوديجۀ مراقبت هاي صحي فراگير را تمويل نمايند.
اين گزارش که با توصيۀ مؤسسۀ صحي جهان تهيه شده است، نتيجۀ تحقيقات سه سالۀ يک هيئت برجستۀ پاليسي گزاران، کدر هاي علمي، رهبران دولتي و وزراي صحيۀ سابق ميباشد.اين گزارش دريافته است که اکثريت مردم بخاطر ترکيب زهرآگين سياستهاي اجتماعي نادرست و برنامه هاي اقتصادی غير عادلانه و سياست هاي غلط، از نعمت صحت خوب محروم هستند.
سر مايکل مارموت، پروفيسور يونورسيتي لندن و رهبر اين هيئت، نا برابريهاي صحي موجوده در جهان را کاملاً مهيج خوانده است.
مارموت: "ما ميبينيم که تفاوت توقع حياتي از يک کشور تا کشور ديگر ۴۰ سال فرق را نشان ميدهد. يک زن در بوتسوانا داراي توقع حياتي ۴۳ سال است اما براي زن ديگر در جاپان اين رقم ۸۶ سال ميباشد. لازم نيست که وضع چنين باشد. اينکه چرا اينچنين ميشود، جواب قانع کنندۀ بيولوژيکي وجود ندارد. بناءً مسائل ديگري چون حالت اجتماعي که مردم دران تولد مي يابند، نشو و نما ميکنند، آنها زندگي ميکنند و مسن ميشوند، مطرح ميگردد. و ساختار اقتصادي، ارزشهاي اجتماعي سبب بوجود آمدن اين وضعيت است."
گزارش ميگويد هر کسي بايد از سبب اين نابرابريهاي صحي، در تشويش باشد زیرا مردم در تمام کشورهاي جهان معروض به عين مشکلات صحي استند.
بطور مثال گزارش خاطرنشان نموده است که امراض ساري و سوء تغذی عمدتاً مردمان کشورهاي فقير را متأثر ميسازد. همچنان در گزارش اشاره شده است که افراد بطور فزاينده اي از سبب مريضي هاي غير ساري، مثل بيماري هاي قلبي، مرض شکر و ساير تکاليف صحي که مختص به کشورهاي متمول است، مي ميرند.
مارموت ميگويد بسياري از مشکلات صحي از پاليسی هاي ناکام اجتماعي منشأ ميگيرد. او ميگويد بطور مثال در بسياري از ممالک، دختران نظر به پسران تعليم و تربيۀ کمتر ميگيرند.
"اين کاملاً غلط است. دختران وقتی بالغ ميشوند، تعلیم و تربیه عامل تعين کننده صحت خود شان است. و وقتي آنها مادر ميشوند تعليم و تربيه عامل تعين کنندۀ در حفظ الصحۀ اطفال آنها خواهد بود."
مارموت ميگويد اين کميسيون توان بخشي زن و مرد را در مرکز سفارش هايش قرار داده است. او ميگويد اين مسئلۀ بسيار اساسي است که در زمينه اقدام صورت گيرد.
گزارش همچنان روي اهميت حفظ الصحۀ اوليه براي نزديک ساختن فاصله ميان مردمان غريب و متمول تأکيد ميورزد. در اين گزارش گفته شده که وقايه نسبت به به تداوي هاي پرمصرف دراز مدت امراض مزمن مؤثرتر و کم مصرف تر است.
کميسيون مراقبت هاي صحي فراگير را از طريق يک سيستم ماليات عمومي توصيه ميکند. مارموت ميگويد اين يک مسئله قابل پريشانيست که خدمات صحي بخاطري براي مردم ميسر نيست که آنها قدرت پرداخت را براي آن ندارند.