زندگی پس از ختم تدریجی و احتمالاً مکمل قرنطین، به کلی متفاوت تر از زندگی قبل از آغاز بحران ویروس کرونا خواهد بود.
نقیب صافی، سابق کارشناس ارشد در امور مبارزه با حالات اضطرار در یونیسف، با بیان این مطلب می گوید که کشور های مختلف جهان به شمول ممالک پیشرفته و رو به انکشاف "استراتیژی منظم به خاطر خروج از قرنطین را نداشته و همگان به خاطر جلوگیری از تلفات انسانی، قطع زنجیر حیاتی ویروس کرونا و احیای سیستم های صحی قرنطین را وضع کردند."
آقای صافی در مصاحبه ای که با صدای امریکا داشت تاکید ورزید که زندگی پس از قرنطین "تا زمانی که واکسین موثر، مصوون و قابل دسترس فراهم نباشد؛ با ماسک، شستن پیهم دست ها با صابون و آب گرم همراه خواهد بود."
این کارشناس ارشد پیشین ادارۀ یونیسف می گوید که کشور های جهان باید از آنچه در این مدت قرنطین انجام دادند تجربه گرفته "اندوخته های موثر و غیر موثر خود را مشخص سازند تا پس از ختم تدریجی قرنطین از افزایش دوبارۀ واقعات ویروس کرونا جلوگیری کرده باشند."
داکتر نقیب صافی می گوید که کشور های مانند ویتنام، کوریای جنوبی و هانگ کانگ مثال زنده ای از کسب تجربه و آماده باش بودن در برابر بحران های مرضی تلقی می شوند.
آقای صافی گفت " این کشور ها با تجربه و آمادگی لازم که از مبارزه با سارس داشتند، در اسرع وقت سرحدات خود را با چین مسدود کرده، آزمایشات طبی را به حد اکثر آن انجام داده و در صورت شناسایی یک واقعۀ مثبت، آن شخص را تجرید کرده و در تلاش پیدا کردن افراد مرتبط با شخص بیمار بودند."
یکی از موفقیت های کشور های مانند ویتنام و کوریای جنوبی را در مبارزه و مهار بیماری کووید - ۱۹، پوشیدن به موقع ماسک، استفاده از لباس محافظتی برای کارمندان صحی و مراعات کردن دستورات مقامات صحی" عنوان کرد.
داکتر نقیب صافی کشور سویدن را مثال آورده می گوید که این کشور "با آگاهی دهی مردم، استفاده از ماسک، شستن دست ها، مراجعه ای افراد مشکوک و بیمار با علایم کووید - ۱۹ به شفاخانه ها، توانسته است با وجود عدم وضع قرنطین هزینۀ کمتر انسانی بپردازد."
آقای صافی این را هم اضافه کرد که با گمان اغلب دسترسی به واکسین تا اواسط سال آیندۀ میلادی مقدور نیست لذا کشور های مانند افغانستان در بخش فراخوان کارمندان ادارات تجدید نظر کرده و تدبیری را اتخاذ کنند تا از ازدحام کارمندان در یک وقت جلوگیری شود.