لینک های دسترسی

Breaking News

هشدار غوریان از خطر فروریزی منار جام


باشندگان ولایت غور می گویند که بی‌توجهی حکومت افغانستان و سازمان یونسکو به وضعیت منار جام در این ولایت باعث شده است تا منار جام یکی از بزرگترین منارهای خشتی افغانستان در آستانه فروریزی قرار بگیرد.

فرهنگیان غوری می گویند که برای جلوگیری از فروپاشی این آبدۀ تاریخی، باید هرچه سریعتر دیوارهای حفاظتی منار جام مرمت و بازسازی شود.

منار جام که از خشت و گل ساخته شده به عنوان نقطه عطف هنری دورۀ غوریان شناخته می‌شود.

این منار در قریه جام ولسوالی شهرک، ‌در۶۰ کیلومتری مرکز ولایت غور و در محل وصل دو دریای جام و هریرود واقع شده است.

منار جام، آبدۀ معروض به انهدام
please wait

No media source currently available

0:00 0:02:12 0:00

نذیر نصرت باشنده ولایت غور می گوید متاسفانه در سیلاب‌های سال‌های اخیر این منار بسیار آسیب دیده و قسمت‌هایی از زیربنای آن تخریب شده است.

نور شاه احمدی، یکی دیگر از باشندگان غور می گوید:" اگر از سوی مقام ها در راستای ترمیم منار تاریخی غور توجه صورت نگیرد، ممکن است بعضی از خشت های این منار که در مسیر سیلاب ها قرار دارند، تخریب شود."

نظیر محمد ثاقب، سرپرست اطلاعات و فرهنگ ولایت غور نیز می گوید بی توجهی مسوولان دولتی باعث شده تا بیش از سیصد آبده باستانی این ولایت خصوصا منار تاریخی جام در معرض نابودی قرار بگیرند.

آقای ثاقب به صدای امریکا گفت "اگر اقدامات عملی صورت نگیرد، ممکن است دوباره شاهد زیر آب رفتن بخش هایی از این منار باشیم. در روزهای نخست ماه جوزای سال روان هجری، منار جام تا دو متر زیر سیلاب فرو رفت و مهمان خانه و قسمت هایی از دیوار از بین رفت."

فعالان مدنی ولایت غور نیز می گویند فشار و نفوذ آب میتواند منجر به تخریب بیشتر زیربنای منار جام شود.

حسن حکیمی هماهنگ کننده شبکه نهادهای جامعه مدنی غور ،‌حکومت افغانستان و سازمان علمی اموزشی ملل متحد یونسکو را متهم به بی تفاوتی در قبال حفظ و مراقبت از این منار تاریخی میکند.

آقای حکیمی می گوید "اگر دولت افغانستان و سازمان بین المللی یونسکو مثل گذشته ها وعده بدهد و عمل نکند ،‌جهان بزودی یکی از بزرگترین و زیباترین منار خشتی خود را از دست خواهد داد. با آنکه سازمان یونسکو وعدۀ کمک دو میلیون دالری برای حفظ و نگهداری این منار را داده اما تا هنوز کوچکترین اقدامی صورت نگرفته است."

منار جام در سال ۲۰۰۲ میلادی ثبت میراث های فرهنگی جهان یونسكو شد اما بجای بازسازی هر سال قسمت هایی از آن تخریب میشود.

در کنار سیلاب های موسمی؛‌ نبود سقف نیز این منار را در معرض فرسایش و نابودی در نتیجۀ ریزش باران و برف قرار داده است.

XS
SM
MD
LG