عبدالوکیل که در کودکی در اثر ابتلا به بیماری پولیو معلول شده است، از خانواده‌ها می‌خواهد که کودکان زیر سن پنج سال شان را واکسین کنند.
عبدالوکیل در نُه ماهه‌گی به بیماری پولیو مبتلا شده است و اکنون ۳۶ سال دارد و در یکی از مکاتب دولتی در شهر غزنی به حیث معلم ایفای وظیفه می‌کند.
او از دیپارتمنت علوم اجتماعی پوهنتون غزنی فارغ شده است و در پهلوی آن علوم دینی را نیز در مدارس دینی فرا گرفته است.
مدت ۳۵ سال می‌شود که او با پا‌های بی حس به زندگی خود ادامه داده و همه روزه مسیر طولانی ای را از ولسوالی اندر ولایت غزنی تا شهر غزنی می‌پیماید، تا از یک سو به جامعه خود خدمت کند و از سوی دیگر برای خانوادۀ خود نفقه (حلال) به دست آورد.
معلم عبدالوکیل، به صدای امریکا گفت: "به گفتۀ والدینم در نُه ماهه‌گی تب شدید کرده بودم و آن‌ها ندانسته بودند که ممکن به بیماری پولیو مبتلا شده باشم، بناءً از ملا‌ها برایم تعویذات گرفتند، سپس مرا به شهر کویته پاکستان انتقال دادند و در آنجا تشخیص شد که به بیماری پولیو مبتلا شده ام."
به گفتۀ او، بسیاری اوقات در خانواده و جامعه با افراد دارای معلولیت رفتار تبعیض‌آمیز صورت می‌گیرد. باید والدین با فرزندان دارای معلولیت خویش شفقت داشته باشند و بین آن‌ها و فرزندان سالم شان تفاوت قایل نشوند و نباید آن‌ها را با القاب زشت و ناپسند بنامند.
آقای عبدالوکیل، اضافه کرد: "توصیه من برای خانواده‌های که کودکان شان را واکسین نمی‌کنند اینست که تمام کودکان زیر سن پنج سال شان را در برابر بیماری پولیو واکسین کنند، تا به سرنوشت من دچار نشوند."
او از دولت می‌خواهد تا به افراد دارای معلولیت توجه ویژه داشته باشند و برای آن‌ها فرصت‌های آموزشی و شغلی مناسب فراهم کنند.
معلم محمد الیاس جلالزی، یک تن از همکاران وی می‌گوید: "قاری صاحب عبدالوکیل با وجود آنکه از معلولیت رنج می‌برد، یک شخص متدین و وظیفه شناس بوده و یک معلم موفق است. او به تعلیم و تربیه فرزندان افغانستان علاقۀ فراوان دارد."
سید کمال شاه سید، مسوول روابط عامۀ دفتر یونیسف، به صدای امریکا گفت: "افرادی که از اثر پولیو معلول شده اند، در جامعه با مشکلات فراوان روبرو اند و با آن‌ها به عنوان یک شهروند عادی رفتار نمی‌شود."
او از تمام اقشار جامعه می‌خواهد که از رفتار تبعیض‌آمیز با افراد دارای معلولیت خودداری کرده و با آن‌ها همکاری کنند.
