بیماریهای مقاربتی جنسی، مجموعهای از عفونتهای باکتریایی، ویروسی یا پرازیتی اند که در اثر تماس مستقیم با آلۀ تناسلی یا افرازاتی که از اندامهای جنسی ترشح میشوند، از بیمار به شخص سالم منتقل میشوند.
شماری از بیماریهای مقاربتی جنسی بسیار جدی و خطرناک اند، هرچند برخی از این بیماریها هیچ گونه اعراض و علایمی از خود نشان نداده یا علایم خفیف و متوسط میداشته باشند.
عفونتهای مقاربتی جنسی حتا اگر اعراض و علایم هم نداشته باشند، از بیمار بدون عرض به شخص سالم منتقل میشوند. آزمایش لابراتواری یگانه روش تشخیص ابتلا به این بیماریها است.
برخی بیماریهای مقاربتی جنسی به سادگی قابل درمان است، اما برخی دیگر آن بسیار جدی و خطرناک بوده و در صورتیکه بیماری بسیار پیشرفت کرده باشد، غیر قابل درمان است.
کلامیدیا
کلامیدیا عفونت باکتریایی جهاز تناسلی است که در اغلب موارد بدون عرض بوده یا اعراض و علایم خفیف میداشته باشد. در صورت عفونت ناشی از کلامیدیا، اعراض و علایم بیماری بین پنج روز تا دو هفته تبارز میکند.
حس درد و سوزش در هنگام ادرار کردن، درد قسمت پایان بطن، درد کمر، تب، افرازات آلۀ تناسلی، درد در هنگام مقاربت جنسی، خونریزی بین دو عادت ماهوار در زنان، درد و پندیدگی خصیه از اعراض و علایم برجستۀ ابتلا به کلامیدیا است.
سوزاک یا گونوریا
سوزاک یا گونوریا نیز یکی از بیماریهای باکتریایی جهاز تناسلی است که اعراض و علایم ناشی از آن در مردان حدود پنج روز پس از آلوده شدن با این باکتریا و در زنان حدود ده روز بعد رونما میشود.
افرازات غلیظ و خونآلود تناسلی، درد و سوزش در هنگام ادرار کردن، خونریزی شدید در جریان عادت ماهوار و نیز خونریزی بین دو عادت ماهوار، درد و پندیدگی خصیه، درد روده، درد بطن و حوصله، خارش آلۀ تناسلی و مقعد و افرازات مقعدی از علایم برجسته گونوریا است.
گونوریا قابلیت رشد در انساج دهن، گلو، چشم و مفاصل را نیز دارد. در صورت عفونت چشم، درد، خارش، حساسیت در مقابل نور و افرازات از نشانههای بارز بیماری است. در صورت بروز عفونت در دهن و گلو، پندیدگی و درد غدوات گردن و گلودردی نزد بیمار موجود میباشد. به همین ترتیب، در صورت ابتلای مفاصل، درد، پندیدگی و گرمی مفصل از اعراض و علایم بیماری است.
ترایکوموناز
ترایکوموناز یک بیماری پرازیتی مقاربتی جنسی است که اغلب آلۀ تناسلی و عنق رحم زنان را عفونی میکند. اعراض و علایم بیماری بین پنج تا ۲۸ روز پس از ورود پرازیت به بدن ظاهر میشود.
خارش داخل آلۀ تناسلی، التهاب، افرازات آلۀ تناسلی، بوی بد و متعفن مهبل، حس درد در جریان مقاربت جنسی، درد و سوزش در هنگام ادرار کردن و برخی اوقات درد قسمت پایان بطن از علایم برجستۀ ترایکوموناز اند.
اچآیوی
اچآیوی ویروسی است که سبب ضعف سیستم معافیتی بدن انسان شده و توانایی بدن را برای مقابله با بیماریهای مختلف عفونی به شدت کاهش میدهد. اگر این آفت ویروسی درمان نشود در نهایت سبب ایدز میشود.
اعراض و علایم اچآیوی نظر به مدتی که ویروس وارد بدن شده و نیز اینکه شخص مبتلا درمان شده است یا نه، فرق میکند. تنها راه تشخیص آن، آزمایش لابراتواری است.
حدود دو تا چهار هفته پس از ورود اچآیوی به بدن، شخص برای چند روز و شاید هم چندین هفته اعراض و علایمی چون تب، لرزه، سردردی، درد عضلات، گلودردی، پندیدگی عقدات لنفاوی، خستگی، عرق شبانه و زخمهای زبان و دهن را تجربه کند. در این مدت ویروس در بدن تکثیر شده و خطر انتقال آن به شخص سالم افزایش مییابد.
با گذشت زمان، اچآیوی همچنان در بدن تکثر کرده و بیماری وارد مرحلۀ مزمن میشود، در این مرحله اگر دوای ضد رتروویروس به بیمار تجویز شود، از پیشرفت بیماری میتوان جلوگیری کرد. پندیدگی عقدات لنفاوی، اسهال، باختن وزن، تب، سرفه و کوتاهی نفس از نشانههای بارز ابتلای مزمن به اچآیوی است.
اگر به بیمار آلوده با اچآیوی دوای ضد رتروویروس تجویز نشود، مرحلۀ مزمن این بیماری پس از گذشت حدود ده سال به ایدز تحول میکند. تب، ضعیفی، باختن شدید وزن، خستگی مفرط، عرق شدید شبانه، تب متکرر، پندیدگی شدید عقدات لنفاوی، اسهالاتی که بیش از یک هفته دوام میکند، زخمهای دهن، مقعد و آلۀ تناسلی، بروز لکههای بیرنگ در جلد یا داخل پلکهای چشم، بینی یا دهن، ضیاع حافظه، افسردگی و عفونتهای مثل سینه و بغل از اعراض و علایم عمدۀ ابتلا به ایدز است.
سفلیس
سفلیس یک عفونت باکتریایی است که بیشتر در اندامهای جنسی، جلد، دهن و مقعد تاسس میکند، اما سایر اعضای بدن به شمول مغز و قلب را نیز مبتلا میکند.
اعراض و علایم سفلیس در سه مرحله تبارز میکند. در مرحلۀ نخست یک یا چند زخم کوچک، مدور و بدون درد در همان قسمت بدن ایجاد میشود که از آنجا باکتریا وارد بدن شده است. بیشتر اوقات این زخمها در آلۀ تناسلی، مقعد، زبان یا لبها ظاهر میشود.
در مرحلۀ دوم بخار و لکههای بیرنگ در قسمتهای مختلف بدن، تب، پندیدگی عقدات لنفاوی، خستگی و حس ناراحتی، سردردی و درد عضلات، موی رفتگی موضعی، کاهش وزن و درد و التهاب گلو میشود.
اگر بیماری درمان نشود، باکتریای سفلیس در بدن منتشر شده و سبب آسیب جدی به اعضای داخلی بدن و حتا مرگ میشود. اعراض و علایم مرحلۀ پیشرفتۀ سفلیس شامل از بین رفتن حسیت به دلیل تخریب رشتههای عصبی، فلج، کوری، ضیاع عقل و ناشنوایی است.
گروه